ObrazB6

Fam ten, czy też tings, można wy-raobrazów, które „sampli” obrazo-osób wykorzysta-to obecnie jeden d komputerowej wą dla tworzenia ym świetle stawia iepowtarzalnośd, el i monitor jako ych paraobrazów :m skończona icb iktu widzenia ob- H lależy zapominać, nia obiektów (na ^Kyykorzystaniajest ^Łożna uznać kon-

wianym projekcie Hiym rozwiniędetn Harzalnego miejsca,

H, nowym rodzajem nemy. Teraz coraz •krotnie przekona-lewna metafora, to any obrazowi spocę Khythm Science yka niewidzialnycli ftwarejestńekoń-

otńcha i AndretmM ” 2007, nr 60, s. 61-^

1 ConferenceBookM

2002 oraz szczegół irt, s, 126-130*    _{

Paraobrazy Audiowizualne eksperymenty Briana Eno 489

B^9 Sam Miller zresztą, jako DJ Spooky, nawiązuje w swojej twórczości muzycznej do dokonań Eno, współtworząc illbient - specyBczną odmianę nowej muzyki elektronicznej.

Muzyczne paraobrazy zapowiadają epokę, w której zamiast statycznych obrazów wiszących na ścianach naszych mieszkań pojawiać się będą doskonalej jakości wyświetlacze, na których będziemy mogli oglądać (a w niektórych przypadkach ich słuchać) ewoluujące obrazy produkowane przez zaprojektowane przez artystów programy 77 Mil-mMntings jest jednym z pierwszych) pionierskich dokonań tego typu. j^fsdękowo-muzyczne malarstwo, malowanie dźwiękiem i muzyką, mu-zym^imca i$mmf, Malarstwo oMbiśmowe, pejzaże wizualno-sonicz-riBI,    ^Id/ćślenlś można nńnklpi, na dobrą sprawę źad-

tak d® końca nie definiuje omawianego zjawiska. W każdym z tych^^^ft|eft jednak jakaś cząstka prawdy dotykająca istoty para-jfbr-azów (muzycznych generowanydhi przez software (stworzony przez Jake’a||t<ś>wie), wedle konceptu Briana Eno.

²⁸ P.D. Miller aka DJ Spooky that Subliminał Kld: Rhytbm Science. Cambridge, MA-London 2004, s. 28.