Obraz 9 (29)

Chromianometria

Metoda chromianometryczna oparta jest na oznaczaniu substancji przy użyciu mianowanego roztworu K₂Cr₂C>7. Roztwór dichromianu(VI) potasu należy do bardziej trwałych roztworów mianowanych. Wykazuje on właściwości utleniające nieco słabsze niż roztwór KMn04 W środowisku kwaśnym ulega redukcji do jonów Cr³* zgodnie z równaniem:

CrzO?²" 114H₃0⁺ + 6e ^ ||P + 21H₂0

Główne zastosowanie roztworów dichromianu(VI) potasu to oznaczanie żelaza w obecności dużych ilości jonów chlorkowych.

Jodanometria

Metoda jodanometryczna polega na oznaczaniu substancji mianowanym roztworem jodanu(V) potasu. Podstawą tych oznaczeń jest reakcja zachodząca w środowisku kwaśnym pomiędzy jonami jodanowymi i jodkowymi, w wyniku której wydziela się wolny jod. Proces ten przebiega następująco: I0₃' + 5r + 6H₃0⁺ —* 3I₂ + 9H₂0

Jodanometrycznie można oznaczać następujące aniony: bromki, siarcza-ny(IV), tiosiarczany, tiocyjaniany oraz kationy, np.: żelazo(II), cynę(II), arsen(HI), antymon(III).

Ferrometria

W ferrometrii roztworem miareczkującym jest roztwór mianowany jonów żelaza(II). Roztwór taki posiada właściwości redukujące. Stosowany jest do oznaczania substancji o charakterze silnych utleniaczy, np.: KMn04. Fe²* ^⁼"*Fe³⁺+e

Tytanometria

Tytanometria jest działem redoksymetrii, gdzie do miareczkowania stosowany jest roztwór soli tytanu(III). Roztwory te można stosować do oznaczania substancji ulegających redukcji, np.: Fe(III), Cr(VI) itd.

JjS + 3H₂0    Ti0²⁺ + 2H₃0⁺

Literatura

1.    Domka F., Chemiczne metody analizy ilościowej, Wyd. Naukowe UAM, Poznań 1994.

2.    Minczewski J., Marczenko Z., Chemia analityczna, t. n, Analiza ilościowa, PWN, Warszawa 1997.

3.    Cygański A., Chemiczne metody analizy ilościowej, Wyd. Naukowo--Techniczne, Warszawa 1994.

195