P1010859 (2)

346

W reultacie otrzymamy

wtmm

1    1_

(?.30)

As    Ap

ut ^H'~^H±fr

As Ap    As Ap

Ponieważ wydłużenie ściągu nastąpi w obu kierunkach, to odkształcenie jednostkom ściągu wyniesie 0,5 -A„ zatem wzory (7.30) przyjmą postać

² As    _ 2K,

H,-H—_:--=ff

1    2K.+K,

As Ap

(7.31)

Ap    K.

^W'^=HJjh=^H2KŹK_p-

As Ap

Oznaczając przez F, przekrój ściągu oraz przez E, moduł sprężystości ściągu, odkształcę' nie jednostkowe ściągu wyrazi się wzorem

!=_L.    (7.32)]

Odkształcenie jednostkowe konstrukcji podpierającej zależy od jej rodzaju. Często ma miejsce, że podporami łuków są słupy utwierdzone w fundamencie, wtedy przy wysokoścu słupa h_p i momencie bezwładności jego przekroju J_r oraz module sprężystości betonu £» odkształcenie jednostkowe wyniesie

(7.33)

i _ i

K„ 3E„J_f

Pomijając dla uproszczenia sprężystość podpór bez większego błędu dla praktyki, możemy założyć, że H=H, i wyznaczyć całkowite wydłużenie ściągu z zależności

Al=

HI

(7.34)

a następnie

H.—K, —,

I '2

H^dy moment utwierdzenia słupa w fundamencie wynosi

(7.35)

B. Kotwienie ściągów

Najczęściej ściągi kotwi się za pomocą stalowych płytek oporowych. Wymiary stalowej płytki kotwiącej bądź odcinka ccownika określa się według wzoru

H

a, agS= — >

(7.36)

gdziea_k — dopuszczalny docisk betonu, można przyjąć er_t-= 1.5J?*,.

Ściągi mogą być kotwione po zewnętrznej stronic belki wezglowiowej bądź wewnętrznej (rys. 7.20). Oprócz dopuszczalnego docisku na beton należy sprawdzić również głębokość zakotwienia ściągu /,, licząc od wewnętrznej strony belki wezglowiowej według wzoru

(7.37)

gdzie a_d = R^, H — całkowita siła rozporowa, U — obwód elementu kotwiącego. C. Regulacja ściągów wiotkich

Regulację ściągów przeprowadza się celem uzyskania równomiernej ich pracy pod

wpływem obciążeń oraz w celu przeciwdziałania nadmiernym przyrostom odkształceń. Ściągi reguluje się przed rozdeskowaniem konstrukcji lukowej, biorąc pod uwagę rozpór łuku, spowodowany obciążeniem w chwili rozdeskowania.

D. Sposoby pomiaru naciągu

1. Pomiaru naciągu dokonuje się za pomocą tensometrów (Huggenbergera) — mierząc odkształcenia stali. Mając pomierzone sprężyste wydłużenie, można obliczyć wg prawa Hooke’a wielkość naprężenia w ściągu

o=8_aE,.

2. Na podstawie pomiarów drgań własnych ściągów. W tym celu dokonuje się pomiaru liczby drgań pręta w ciągu określonego czasu, najczęściej na sekundę. Liczba drgań

(7.38)

gdzieg =981 cm/s¹ — przyspieszenie ziemskie, / — zwis ściągu w cm. Wstawiając wartości /=y/²/8 otrzymamy

Hfga

(7.38a)

IH|

po podstawieniu wartości liczbowych dla g =981 cra/s² i y=0,00785 kG/cm^s (ciężar własny

słali) otrzymamy