Obraz17 (3)

oddział dział pancernych, 92 oddział dział pancernych, 177 BDzSzturm, 209 BDzSzturm, 259 BDzSzturm. 904 BDzSzturm, 1007 oddział dział szturmowych, 1028 oddział dział szturmowych, 1129 oddział dział szturmowych i 1367 oddział dział szturmowych.

W sumie 2 A dysponowała licznym i różnorodnym sprzętem pancernym, poczynając od czołgów ciężkich Pz. Kpfw „Kónigstiger" („Tigcr U**), a na poszczególnych typach dział pancernych i szturmowych kończąc. Duża liczba jednostek pancernych wzmocnienia pozwoliła na przydzielenie ich do wszystkich związków taktycznych piechoty. A liczba ta była niebagatelna, zważywszy, że 31 lipca armia posiadała sprawne 503 czołgi oraz działa pancerne i szturmowe⁴³.

W przeciwieństwie do 2 A ta część wojsk 1 Frontu Białoruskiego, która na nią nacierała, uległa niewielkim zmianom. Wprawdzie w trzeciej dekadzie lipca do ich składu dołączyły dwie armie (70 A, 47 A) oraz grupa szybka gen. Kriukowa, ale zaraz po wyzwoleniu Brześcia dwie inne armie (61 A, 70 A) oraz jeden korpus (11 KPanc) zostały wycofane z działań na tym kierunku.

Zmiany te wynikały z następujących powodów. 61 Armia została skierowana na północny kierunek strategiczny w celu wzmocnienia walczących w republikach nadbałtyckich wojsk radzieckich, przed którymi zarysowała się perspektywa odcięcia niemieckiej Grupy Armii „Północ" od reszty frontu wschodniego. Decyzja taka zapadła już 20 lipca. a zrealizowano ją po wyzwoleniu Brześcia.

W tym samym czasie i prawdopodobnie w analogicznym celu wycofano z działań 70 Armię, z tym że marsz. Rokossowski przekonał Kwaterę Główną o konieczności pozostawienia jej w swoim odwodzie. Było to bardzo przewidujące posunięcie, gdyż armia ta wprawdzie znacznie słabsza od pozostałych (posiadała tylko dwa korpusy armijne) — stanowiła jedyną niezaangażowaną w walkach w pierwszych dniach sierpnia siłę, którą dysponował I Front Białoruski i mógł ją przerzucić na bardzo potrzebujący wzmocnienia kierunek warszawski.

11 KPanc otrzymał 31 lipca pilne zadanie dołączenia jeszcze w tym dniu do 69 A, by wesprzeć jej siły walczące o przyczółek na Wiśle w rejonie Kazimierza ⁴⁴.

Wojska prawego skrzydła 1 Frontu Białoruskiego, nie zważając na tak duży wzrost sił nieprzyjaciela, kontynuowały natarcie. Realizowały one decyzję Kwatery Głównej (przekazaną marsz. Rokossowskiemu 28 lipca), która nakazywała temu zgrupowaniu w terminie do 5 - 8 sierpnia opanować Pragę i uchwycić przyczółki na Narwi w rejonie Pułtuska i Serocka. Część walczących tu armii (65 A, 28 A i 47 A) miała za sobą ciężkie boje w obszarze na zachód od Brześcia, których celem było okrążenie i zniszczenie całego południowego skrzydła niemieckiej 2 Armii. Zadania tego jednak nie udało się wykonać⁴⁵.

^4J Meldunek 2 Armii z 31 lipca 1944 r.. MiD Will *12. roi. 1318. ki. 0001061; meldunek tygodniowy 2 Armii o stanic związków taktycznych z 31 lipca 1944 r.. MiD WIH. t. 312, roi. 1318, kl. 0001293-0001296.

⁴⁴    Rozgrom niemiecko-faszystskich wojsk. s. 285; M. Altgowzcn. Forsirowanije Wisty wojskami H-ej gwardiejskoj i 69-ej armii. ..Wojcnnaja Mysi” 1959. nr 7. s. 62-79.

⁴⁵    Rozgrom niemiecko-faszystskich wojsk. s. 299.

40