P1520560

(sięgający do błony bębenkowej). Ucho środkowe rozpoczyna się za oną ę benkową. W jego skład wchodzą: jama bębenkowa, kosteczki słuchowe oraz trąbka słuchowa — łącząca ucho środkowe z jamą nosowo-gardłową. Ucho wewnętrzne mieści się w małej kostce skalistej. Tworzą go jamy i kanały o błoniastych ścianach, połączone ze sobą i wypełnione płynem (śród-chłonką), nazwane błędnikiem błoniastym. W jego skład wchodzi ślimak błoniasty, w którym znajduje się skupisko receptorów słuchowych, tj. narząd spiralny Cortiego, oraz przedsionek i błoniaste przewody półkoliste, tworzące narząd równowagi i orientacji przestrzennej (rys. 1.14).

Słyszenie jest wynikiem kolejno następujących po sobie procesów:

-    przetwarzania docierających ze środowiska drgań akustycznych (fal dźwiękowych) w sygnały mechaniczne (drgania mechaniczne),

-    przetwarzania drgań mechanicznych na pobudzenia bioelektryczne (wzbudzenie impulsów nerwowych z zakodowaną w postaci częstotliwo-' ści impulsów informacją),

-    przekazania zakodowanej informacji bioelektrycznej do ośrodków podkorowych oraz ośrodków kory mózgowej, gdzie następuje jej odczytanie i zrozumienie.

Czynnością ucha środkowego jest odbiór, przez błonę bębenkową, fal akustycznych i przeniesienie wytwarzanych drgań na łańcuch czterech drobnych, złączonych ze sobą kosteczek słuchowych: młoteczka, kowadełka, kostki soczewkowatej i strzemiączka. Młoteczek jest zrośnięty z błoną bębenkową, na przeciwnym zaś końcu łańcucha strzemiączko jest zrośnięte z małym okienkiem owalnym. Przez okienko owalne przekazywane są drgania do śródchłonki wypełniającej błędnik błoniasty, czyli ucho wewnętrzne. W błędniku błoniastym, a ściślej w ślimaku błoniastym i w przewodzie ślimakowym, mieści się narząd spiralny Cortiego, będący skupiskiem receptorów słuchowych, zbudowany z komórek rzęsa-tych. Komórki rzęsate są umocowane między dwiema leżącymi nad sobą błonami. Na jednej z błon leżą komórki rzęsate zewnętrzne, na drugiej -komórki rzęsate wewnętrzne. Pobudzone drganiami śródchłonki komórki rzęsate zewnętrzne reagują szybkimi skurczami. Częstotliwość skurczów odpowiada częstotliwości pobudzeń mechanicznych. Leżące naprze^ ciw komórki rzęsate wewnętrzne są komórkami receptorowymi. Na ich wolnej powierzchni (skierowanej w stronę komórek rzęsatych zewnętrznych) znajdują się wypustki cytoplazmatyczne - stereocylia, zanurzone w otaczającej je śródchłonce. Ich ugięcie w jednym kierunku, powodowane drganiami śródchłonki, otwiera kanały jonowe, a to powoduje depolaryzację błony komórkowej i wzbudza impuls nerwowy. Ugięcie stereocylii w przeciwnym kierunku hamuje powstawanie impulsu nerwowego. Powstały stan pobudzenia (impuls nerwowy) jest przekazywany do skupiska neuronów czuciowych (zwoju), a stamtąd do ośrodków słuchowych pma mózgu, ośrodków podkorowych i korowych. Zwierzęta wykazują zróżnicowaną wrażliwość słuchową, co wynika ze zdolności odbioru drgań o różnej częstotliwoBa.