Pora do przedszkola[agaj]11

Opowieść dla Marcina:

o tym, że nie trzeba bać się potworów

Pod przedszkolnym łóżkiem Marcina mieszkał potwór. Marcin dobrze o tym wiedział. Za nic w święcie nie wystawiłby spod koca nogi ani ręki. Przecież potwór natychmiast by ją pożarł.

Oczywiście o zaśnięciu nie było mowy. Marcin wiercił się więc i kręcił, i słuchał, jak potwór - wielki, czarny, kudłaty, z ostrymi zębiskami - warczy spod łóżka:

- Wrrr, chrrr, mi rr!

- Dlaczego nie śpisz, Marcinku? - zapytała pani.

Chłopiec opowiedział jej o porze. Wtedy pani wzięła go za