Prawo i p k s V Konarska Wrzosek (113)

a)    nieuiszczenie przez ukaranego za wykroczenie skarbowe w terminie

wymierzonej kary grzywny,

b)    bezskuteczności egzekucji grzywny,

c)    zgoda ukaranego.

zastępcza kara pozbawienia wolności

Jeżeli ukarany za wykroczenie skarbowe, mimo możliwości, nie uiści grzywny w terminie ani też nie podejmie zastępczej formy jej wykonania określonej w art. 185 k.k.s. i zostanie stwierdzone, że nie można jej ściągnąć w drodze egzekucji, sąd orzeka wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności (art. 186 § 1 k.k.s.). Zastępczą karę pozbawienia wolności można orzec w razie nieściągalności grzywny wymierzonej w kwocie przekraczającej jedną dwudziestą górnej granicy ustawowego jej zagrożenia. Dzień pozbawienia wolności równoważny jest karze grzywny wynoszącej od jednej pięćsetnej do jednej pięćdziesiątej górnej granicy ustawowego zagrożenia karą grzywny. Wymiar zastępczej kary pozbawienia wolności nie może przekroczyć 3 miesięcy - wymierza się ją w dniach i miesiącach. Nie można wymierzyć zastępczej kary pozbawienia wolności, jeżeli właściwości lub warunki osobiste ukaranego uniemożliwiają jej odbycie. Sąd może też warunkowo zawiesić wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności. W takim wypadku stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu wykroczeń dotyczące warunkowego zawieszenia wykonania kary.

W razie wystąpienia przesłanek określonych w art. 186 § 1 k.k.s., orzeczenie wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności ma charakter obligatoryjny. Przesłanki te przedstawiają się następująco: 1) możliwość uiszczenia grzywny przez ukaranego, 2) nieuiszczenie grzywny w terminie, 3) niepodjęcie zastępczej formy wykonania grzywny w^r postaci pracy społecznie użytecznej, 4) brak możliwości ściągnięcia grzywny w drodze egzekucji.

Niezależnie od trybu wymierzenia kary grzywny w sprawach o wykroczenia skarbowo, kary te przypadają Skarbowi Państwa, a ich egzekucja, jeśli nałożone zostały w drodze mandatu karnego odbywa się według przepisów^ ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (art. 187 k.k.s.).

W razie skazania spraw^rcy na karę ograniczenia wolności za przestępstwo skarbowe, w związku z którym nastąpiło uszczuplenie należności publiczno-prawmej, uchylaniem się skazanego od odbywania kary ograniczenia wolności jest rówmież nieuiszczenie tej wymagalnej należności w^r wyznaczonym terminie (art. 188 łdes.). Wymieniony przepis uzupełnia regulację przewidzianą w^t art. 65 § 1 zd. drugie k.k.w., określającą zachowania skazanego, stanowiące wyraz uchylania się od odbywania kary ograniczenia wolności.

4. Wykonywanie środków karnych

autonomiczna

regulacja

Podstawowe zasady wykonywania środków^ karnych orzekanych w postępowaniu karnym skarbowym zostały umieszczone w^r Rozdziale XII kodek-

446