Sam Zrobię88 6 (17)

(kw)

i

Gra

bocce

Jest już popularna w wielu krajach Europy. W tego „demokratycznego golfa”, zwanego z wioska bocce (czytaj bocz-cze), można grać w zasadzie na każdej równej powierzchni o wymiarach około 5x27 metrów. Dla uzyskania oficjalnych wyników (w rozgrywkach klubowych i eli

Prowizoryczny tor do gry w bocce - bez law betonowych oraz siatek ochronnych zainstalowany na kortach w Marysi nie Wawerskim pod Warszawą

minacjach) mecze bocce trzeba rozgrywać na torach atestowanych. Oto kilka informacji o torach i regułach nowej gry. Typowe boisko do gry w bocce, czyli boc-ciodrom, składa się z 4 utwardzonych torów. Ograniczają je betonowe ławy z drewnianymi odbojnicami i siatkami ochronnymi. Tory powinny być dokładnie wyprofilowane, dlatego podczas trasowania terenu, poziomowania ław i wykańczania powierzchni warto skorzystać z pomocy mierniczego. Większość prac można wykonać sposobem gospodarczym.

W grze biorą udział dwie dwu- lub trzyosobowe drużyny. Zawodnicy kolejno rzucają (lub „turlają") kulami z tworzywa sztucznego (o masie 900 g) w kierunku mniejszej kuli ulokowanej przez sędziego w odległym punkcie toru. Cele poszczególnych rzutów mogą być zapowiadane, co podnosi atrakcyjność gry. W sumie jest ona czymś pośrednim między kręglami a bilardem i ma duże walory sportowo-rekreacyjne.

Dokumentację, potrzebną dla prawidłowego zbudowania toru, przepisy gry i wszelkie inne informacje zainteresowani mogą uzyskać w To warzy słwie Gry BOCCE, Warszawa, ul. Rozbrat 26 (telefon 28-43-46).

podwyższony do ponad 320 mm należy osadzić obrotowo w tulei (stalowej lub mosiężnej) o średnicy zewnętrznej odpowiadającej posiadanej ramie - zbieg rurek (1) i (3). Tuleję c można wykonać z rury podsiodłowej pasującej do danej ramy (długość około 100 mm), od góry należy zamocować sworzniem (nitem) 0 6 nasadkę łożyskującą (stal lub mosiądz). Rurę wspornika kierownicy od dołu zabezpiecza się przed wysunięciem tuleją o średnicy zewnętrznej mniejszej o około 0,2 mm od tulei c (d). Tuleję tę mocuje się nitem 0 5-0 6 do rury a. Tuleję c zaciska się śrubą podsiodło-wą.

Mechanizm sterowania. Na rurze wspornika kierownicy należy zamocować rurkę o przekroju kwadratowym 25x1,5 mm o długości 100 mm. W końce rurki należy wlutować spiłowane w kształt kwadratu odcinki pręta, wpuszczając je na 12 mm, a następnie nawiercając i gwintując M8. Rurkę 25x1,5x100 mm do wspornika kierownicy mocuje się pasowaną śrubą M6. W nagwintowanych końcówkach mocuje się obrotowo śrubami M8 (zabezpieczonymi przed wykręcaniem klejem epoksydowym) końcówki do przytwierdzenia okutych „oczek” z linki stalowej 0 5 (rys. 6).

Taki sam element należy zamocować na fragmencie wspornika kierownicy, wprowadzonym w rurę widelca (do wspornika z „babką” rozporową przy-lutować można cały element, a z wierzchu wpuścić weń śrubę wciągającą „babkę”). Linki sterujące powinny być połączone napinaczami (można je kupić w sklepie żeglarskim). Przeniesienie napędu. Napęd można przenosić bezpośrednio, z elementem napinającym (rys. 7 - a), można też zastosować przyspieszacz z łańcuchami z jednej strony b (jak w krajowych tandemach) lub przełożenie krzyżowe - z lewej na prawą c (obciąża to jednak skrętnie ramę, co nie jest zbyt korzystne).

Siedzisko. Należy je zrobić ze sklejki o grubości co najmniej 12 mm, pokrytej wyprofilowanym styropianem, a następnie gąbką poliuretanową i materiałem obiciowym. Powinno ono być wąskie - do 150 mm, zaś na wysokości łopatek - zwężać się do 100 mm. Oparcie musi być twarde, siedzisko -miękkie. Siedzisko mocuje się do ramy obejmą, oparcie do siedziska -blachą aluminiową (3 mm) lub stalową (1,5 mm) na całej szerokości oparcia.

MAREK UTKIN

18