Scan0096 (8)

Nie jest u siebie. Reginald był nieprzyjemny, ale nie niebezpieczny, a nawet nie kręcił się specjalnie w pobliżu. Major nawet się nie objawił. - Wzruszył ramionami. -Będzie dobrze, prawda?

- Oczywiście - odparłam. - Czemu nie?

„Karaoke niezbyt pasuje do stylu rodziny”

Pamiętaj o tym, powtarzałam sobie. Jeśli coś się stanie, jeśli wszystko się posypie, pamiętaj o tym.

Noc była na tyle chłodna, by włożyć bluzę, i na tyle ciepła, by siedzieć na zewnątrz, co też z Nicholasem uczyniliśmy. Wiał lekki wiaterek. Na niebie lśniły gwiazdy, a w Krainie Magii to niesamowity widok. W ciągu tej jednej nocy widziałam więcej gwiazd niż przez całe dotychczasowe życie. Do tego dochodził jeszcze blask świetlików, migotaniem przekazujących sobie swoje tajemnice.

-    Ciekawe, co sobie mówią.

-    To proste - powiedział Nicholas. - Mówią „Tu jestem. Jestem wyjątkowy. Jestem piękny”. Czyli to samo, co ty, Persjo.

Wyprostowałam się i popatrzyłam na niego.

-    O czym ty gadasz? Nigdy czegoś takiego nie powiedziałam.

Objął mnie ramieniem. Gdy mówił, czułam, jak jego oddech muska moje włosy.

-    Jest w tobie coś wyjątkowego, co rzuca się w oczy. W tym, jak mówisz, w słowach, jakie dobierasz, w tym,

13 - Mrok kwiatów 193