skanuj0070 (Kopiowanie)

w którym stałe B i A są określone równaniami:

FD	(9.8)
FD . _
TT^e	(9.9)

ę r₀«0, AB— FD\Va równanie 9.7 przechodzi w równanie

Do wyznaczenia stałych szybkości wchłaniania i eliminacji substancji leczniczej po podaniu pozanaczyniowym opracowano kilka metod, z których najprostszą jest metoda graficzna. Zasadę jej wyjaśnia następujący przykład rachunkowy.

Przykład

Rozwiązanie. Podane wyniki oznaczeń antybiotyku w osoczu układa się w tabeli, jak w przykładzie na str. 118, a następnie przenosi się na papier półlogarytmiczny dane z obu kolumn, otrzymując wykres jak na ryc. 9.7.

obserwowane Cob.. Img/1]

ekstra polowine Cekjirtp. f^m8^1

25,7

40.5

40.5

Przedłużając opadający odcinek krzywej aż do przecięcia z osią rzędnych, znajduje się WartoitS stałej B =* 52,56 mg/1. Stałą szybkości eliminacji oblicza się z równania: ln C,—In C,

analogicznego do wyrażenia stosowanego przy obliczaniu tej stałej po dożylnym podaniu leku, otrzymując:

„ _ ln 53,6—ln 20,7 10 h

- 0,1 h-‘

138 Zarys biofarmacji

Ryc. 9.7. Graficzna metoda wyznaczania stałych szybkości wchłaniania eliminacji (objaśnienia w tekście)

6    6    10 tlhl

2

Odejmując doświadczalnie znalezione stężenie substancji leczniczej w osoczu (kolumna druga tabeli wyżej) od wartości odczytanych na przedłużeniu odcinka krzywej opisującej eliminację (Ceu.rap., kolumna trzecia) otrzymuje się punkty (kolumna czwarta w tabeli wyżej), które układają się: na prostej przecinającej oś rzędnych w punkcie A - 105,85 mg/l. Współczynnik kierunkowy tej prostej, będący stalą szybkości wchłaniania, oblicza się z równania:

Podstawiając pod C; i C'_t wartości odpowiadające stężeniom w czasie f, - 0,5 h i r, -- 4h otrzymuje się:

_ ln 53,6—ln 0,3 ** “    3,5 h

Fakt, że obie proste przecinają się w punkcie, którego współrzędna t jest różna od zera, świadczy o tym, że wchłanianie substancji leczniczej z miejsca podania zaczyna się z opóźnieniem równym T„. Wartość tego opóźnienia wchłaniania można obliczyć z równania

9.10:

tości stałych B, A

(9.10)

C - 52,56e^-0,1'—105,85 e^_l,s‘

W rozpatrywani Ponieważ K =

Drugą metodą wyznaczania parametrów modelu, przedstawionego pa ryc. 9.2, jest nie omawiana metoda Wagncra-Nelsona. Szczegółowy jej opis można znaleźć w piśmiennictwie ogólnym, cytowanym na str. 273.

Posanaczyniowe podawanie leków 139