skanuj0096

192

i na naprężenie belki w miejscu, gdzie zamocowany jest tensometr dostajemy wyrażenie:

(10)

a- (K + M₂) h

J_a 2

Należy zmierzyć parametry belki: a, b i h. Wartości Q, £ i masa odważnika m podane są w laboratoryjnym egzemplarzu instrukcji. Dla różnych odległości: £o = a - r zawieszenia odważnika od końca belki obliczyć naprężenia ze wzoru (10).

Wyniki pomiarów i obliczeń wpisać do tabeli 2.

Przeprowadzić porównanie naprężenia obliczonego ze wzoru teoretycznego ze zmierzonym za pomocą tensometru. Sporządzić wykresy a (r) dla obu

Literatura

[1] J. Halaunbrenner, M. Kmiecik: Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki. Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków 1997.

Ćwiczenie 17 *

Badanie pola magnetycznego za pomocą hallotronu

1

l

1. Wprowadzenie

Podczas badań nad naturą sił działających na nośniki prądu w polu magnetycznym E.H.Hall odkrył w roku 1879 ciekawy efekt nazwany później jego imieniem.

Zastosowany przez Halla układ doświadczalny przedstawiony jest na rys 1.

W jednorodnym przewodniku, którego fragment widzimy, płynie prąd elektryczny w kierunku oznaczonym strzałką. Jeżeli przewodnik ten umieścimy w polu magnetycznym prostopadłym do kierunku prądu, między punktami P_x i Pi, leżącymi naprzeciwko siebie po obu stronach przewodnika, pojaw:ia się napięcie elektryczne, które można wykryć woltomierzem. Znak tego napięcia, zwanego napięciem Halla zmienia się, jeżeli zmieniamy kierunek prądu 7, albo

pole magnetyczne B

Rys.l. Wykrycie zjawiska Halla

kierunek pola magnetycznego B. Wartość napięcia Halla Uh okazuje się być proporcjonalna do wartości indukcji magnetycznej B natężenia prądu I.

Skąd bierze się napięcie Halla? W sposób ewidentny jest ono związane z obecnością pola magnetycznego i jego wpływem na nośniki prądu. Opisane doświadczenie dowodzi, że w badanym przewodniku istnieje pole elektryczne prostopadłe zarówno do kierunku prądu jak i pola magnetycznego, niezależnie od „zwykłego” pola elek-'Opracował R.Duraj.