WA30881 I902 SZSTEMATZCYNZ KURS8 I djvu

— 105 —

skiego, odróżnia cztery wielkie obszary, z których każdy rozpada się jeszcze na mniejsze dzielnice {patrz mapę Nr. 1).

A mianowicie:

Terytorjurn pustyń i stepów północy. Roślinności drzewnej prawie niema, a w każdym razie jest nieznaczna i jednostajna. Obszar ten, zaczynający się zresztą w Azji, przedstawia rozległe przestrzenie piaszczyste, urozmaicone jedynie przez oazy, oraz jałowe stepy.

Terytorjum płaskowzgórza środkowego, czyli strefy równikowej. Obfite deszcze zapewniają powietrzu stałą wilgoć, sprzyjającą bujnej wegietacji drzewnej. Rozległe gęste lasy, z podkładem błotnistym, dają schronienie licznej zwierzynie.

Terytorjum pustyń i stepów południowych.

Terytorjum górzyste, położone na wschodzie i złożone z wyniosłości, porosłych trawą i poprzedzielanych dolinami, które są pokryte lasem, albo znajdują się pod uprawą.

§ 26. Terytorjum północne pustyń i stepów.

Można je uważać za jedną całość z pokrewnemi obszarami Azji. Mapa Nr. 2 uprzytomnia jego granice. Ubogie, nie przedstawia ono dla pasterstwa warunków korzystnego rozwoju, jak stepy ciągnące się w Azji na wschód od Wołgi. Rozpada się na szereg stref, idących od wschodu na zachód; każda odznacza się właściwym sobie charakterem. W każdej