12654 Obraz9 (11)

ziomo nad sklepieniem komory unoszą się w górę pod sklepienie pieca. Z tego miejsca jednym Lub wieloma kanałami opadają na dół do wylotu. Najgorętsze gazy. .płyną z początku dołem i dlatego piec nazywa się z dolnym ogrzewaniem. Istnieje jeszcze kilka innych rozwiązań tego zagadnienia, co będzie omówione w częśai II podręcznika.

c. Ściany kanałów. Ściany kanałów piecowych mają za zadanie utworzyć drogę do przepływu gazów spalinowych, pobrać z nich część ciepła i przekazać ją powierzchni pieca. Dla ułatwienia przepływu gazów powierzchnie ścian kanałów powinny być gładkie -i proste. Nierówności powierzchni ścian kanałów i nagłe zwroty kierunku przepływu gazów spalinowych zwiększają opory na dro- ■. dze przepływu tych gazów do wlotu do komina.

Ry«. 82. Widok pieca z kawiarką

Zwiększone opory trzeba pokonywać przez zwiększenie siły -ciągu, które uzyskuje się kosztem ciepła wydzielonego przez paliwo przez powiększenie temperatury spalin przy wlocie do komina. Powoduje to straty d zmniejszenie sprawności cieplnej pieca.

Powierzchnia przekroju kanału powinna być dostatecznie duża, aby gazy mogły się w kanale pomieścić. Nieprawidłowe kształty kanałów piecowych wynikają z nieznajomości przedmiotu lub niesumiennego wykonania.

Kawiarka. Jeżeli chcemy umożliwić przechowywanie potraw w stanie ciepłym w lokalu pozbawionym kuchni, wykonujemy w piecu komorę ogrzewaną ciepłem spalin. Komora ta nazywa się kawiarką (rys. 82). Od zewnątrz zamyka się ją zazwyczaj ozdobnie wykonanymi drzwiczkami. Wnętrze kawiarki wykłada się płytami kafli bez kołnierzy o brzegach prostych (w kaflach fazowanych skośne brzegi się obcina) lub płytami szamotowymi.

Kawiarki buduje się w sypialniach, w pokojach biurowych itp Multiplikatory. Aby powiększyć powierzchnię w ypromie-nlowywania ciepła, buduje się w piecu kanały nie mające łączności

z kanałami przewodzącymi spaliny. Kanały Łe nazywają się riml/ti-plikatoramd lub kanałami cyrkulacyjnyml.

Kanały cyrkulacyjne wykonuje się z materiałów ceramicznych (cegły i płyty szamotowe) lub podobnych albo z metalu (żeliwo) obłożonego materiałem ceramicznym (gorszy sposób). Kanały cyrkulacyjne ceramiczne mają przekrój spłaszczonych prostokątów, metalowe — kształt rur okrągłych. Ustawione są pionowo lub pochyło i mają u dołu wlot dla zimnego powietrza, a u góry — wylot dla powietrza ogrzanego. Wlot i wylot zamykane są zazwyczaj kratką.

Multiplikatory powiększają powierzchnię grzejną pieca. Powietrze przepływające przez rozgrzane multiplikatory ogrzewa się, przetz co powiększa się wydajność cieplna pieca bez powiększania jego pojemności.

Multiplikatory będą omówione szczegółowo w części II podręcznika.

d. Sklepienie. Sklepienie pieca wielozwrotnego wykonuje się Zc cegieł opartych na zewnętrznych i wewnętrznych ścianach pieca.

Sklepienie pieca jednozwrobnego opiera się wyłącznie na oblioo-waniu pieca i wisi nad jego wnętrzem (szczególnie w piecach komo-

rowych).

83. Sklepienie pieca na rąb

cegieł

Dawniej wykonywano sklepienie pieca bardzo grube. Grubość ta dochodziła do kilkudziesięciu centymetrów. Od zewnątrz sklepienie było oblicowane wysokimi ■

(często bardzo ozdobnymi) kaflami \yieńcowymi.

Ciężkie sklepienie miało zapobiegać rozsuwaniu się kafli w kierunku pionowym pod wpływem ciepła.

Obecnie zdania są podzielone.

Jedni fachowcy¹ zalecają stosowanie ciężkich sklepień gruboścd około 28 cm. Sklepienie takie wykonuje się z powiązanych drutem cegieł na rąb (rys. 83). Utworzone z cegieł beleczki układa się w przestrzeniach wewnątrz ostatniej warstwy kafli równolegle do krótszego boku pieca. Na wierzch, po ułożeniu kafli wieńcowych, układa

87

1

Ini. K. Ssrajber — Nowocsecne piece tuieukaniowe — 19S1.