16243 Obraz0 (52)

— Gdyby Polacy, zamiast tej rozsypki,

Co nawiązuje rwany wciąż rynsztunek I na dziecinne niszczy się zaczepki,

Czas obrócili swój na sztudirunek,

To — z ministerstwa zmianą — a następnie Z Ideą jasno skreśloną przedwstępnie — Może by z czasem zyskali epitet Narodu — mając swój Uniwersytet!

*

Polacy dawno stradali pozycję I polityczną sprawę opuścili;

Nie wchodzą szczerze w państwa kompozycję, Mogliby wiele robić — ale czyli Pojmują, jakie we wszech-grawitac j i Konstytucyjnej jest ich stanowisko?

Stąd lud nie słucha swej arystokracji I już na drogę wszedł niezmiernie śliską,

I jedno rządu ojcostwo jest w stanie Podtrzymać ciągłe z dołu podrywanie!

*

Polacy wprawdzie króla nie zabili I mają kilku niezłych męczenników,

Ale kacerstwa sobie potworzyli,

Coś od Kabalah i od Platończyków W Ojczyznę duszę całą utopili,

Skąd nie dość czynnych mają zakonników,

Do Chin na misję żaden się nie kwapi;

Kobiety ledwo że pojmują sprawę,

Tylko odporny duch je czasem trapi,

I nie dość mężów biorą w rękę prawę,

By w pojednaniu z świętą polityką Poznali — He świat ten jest ateusz,

I zatrudnili się cichą praktyką,

Czekając, nowy co da Jubileusz...

Pisałem w Europie, 1850

CYPRIAN NORWID / 1821—1883 Do publicystów Moskwy

1

Wy — głosicie Słowian potęgę,

O! Rosjanie — już biorący w dłoń Dziej ów-ludzkich poważną księgę,

Ja tabuna grzywę... wy!... na koń!

2

Wy — śpiewacie, że słowiańską łzą Wzgardził Lach dla Niemca... ależ <wy?!

Z Petters-Biirgiem holenderskim — co?... Lane z brązu, nie hirkaóskie lwy!...¹

3

Ile? czci — wy — i ludzkiej sprawy Uczestniki, nie puszcz-tumany,