16271 PICT0120 (4)

232 J. Bendkowski, G. Radziejowska

W prowadzonych badaniach zwrócono uwagę na optymalizację wielkości zamówienia, opartą na kryterium minimalizacji łącznego kosztu uzupełnienia i utrzymania zapasu rotacyjnego. Łączny koszt można opisać wzorem:

fi    W7

ŁKZ = K_n    ^+ku*

gdzie:

K_a    -    stały koszt uzupełnienia (odnawiania) zapasu,

*10    •    stały koszt utrzymania zapasu,

$    1    roczna wielkość zaopatrzenia,

WZ    |    wielkość zamówienia.

Zakładając, Ze koszty stałfe nie zależą od wielkości zamówienia, do obliczeń łącznego rocznego kosztu przyjęto wzór:

LKZ_z =

■k_m

R , WZ

--k, +-

WZ '    2

Wyniki obliczeń zestawiono w tab. 8.6.3.

Tabela 8.6.3

Wyniki obliczeń rocznych kosztów

Lp.	Wyszczególnienie	Koszty zamawiania IPLNJ	Koszty utrzymywania zapasu IPLNI	Łączny koszt l.KZz |PLN|
1	Wariant I	243000	242784	485784
2	Wariant II	219000	270130	489130
3	Wariant III	390000	150519	540519
4	Dotychczasowa metoda sterowania zapasami	540000	149370	689370

Przedstawione warianty rozwiązań oparte na dynamicznych modelach sterowania zapasami pozwalają na obni2enic poziomu średniego całkowitego zapasu i ich kosztów utrzymywania w stosunku do przyjętego w przedsiębiorstwie sposobu sterowania zapasami. W przypadku wariantu II opartego na stałym cyklu przeglądów w stosunku do wariantu I opartego na punkcie ponownego zamawiania następuje wzrost średniego całkowitego zapasu, ale ten wzrost jest kompensowany przeglądem zapasu raz na 4 dni, co powinno obniżyć koszty operacyjne. Wariant III powoduje wzrost liczby dostaw, co wiąże się ze wzrostem kosztów transportu. Biorąc pod uwagę zmienną sytuację rynkową, która powoduje wahania wielkości potrzeb materiałowych, można przypuszczać, że model stałego cyklu przeglądów byłby modelem bardziej odpowiednim.

8.7. Gospodarka magazynowa

CEL: usprawnienie organizacji procesów magazynowania.

Przedmiot badań

Przedmiotem badań jest przedsiębiorstwo w branży przemysłu maszynowego, które jest producentem różnych typów sprzęgieł. Do produkcji wyrobów używanych jest wiele różnych materiałów wejściowych (elementów np.: łożysko, tuleja, śruba, uszczelka itd.). Materiały wejściowe składowane są w magazynie zaopatrzeniowym na regałach półkowych. Do rozmieszczenia materiałów w magazynie wykorzystywana jest metoda mieszana, a więc składowanie na zasadzie stałych i wolnych miejsc. Taka metoda nie ułatwia wykonywania czynności związanych z wydawaniem i przyjmowaniem materiałów oraz nie zawsze zapewnia odpowiednią ochronę przechowywanych materiałów. Zwraca uwagę również wydłużony czas obiegu dokumentacji związanej z przyjmowaniem materiałów do magazynu oraz z ich wydawaniem i inwentaryzacją.

Metoda badań

Usprawnienie organizacji procesów magazynowych oparto na podejściu logistycznym, zwracając uwagę na realizację przepływów rzeczowych i informacyjnych. Wykorzystano dwie metody, a mianowicie:

-    metodę ABC do rozmieszczania materiałów w magazynie,

-    metodę graficzną do usprawniania przepływów informacyjnych (Karty Obiegu Dokumentów).

8.7.1. Rozmieszczenie materiałów w magazynie

Na możliwość wykorzystania metody ABC w przestrzennej organizacji procesów produkcyjnych po raz pierwszy zwrócili uwagę francuscy uczeni Benichou J. I Malhiet D.‘ Okazało się, Ze metodę tę można również zastosować do rozmieszczenia zapasów w magazynie. Jednakże w tym przypadku konieczne wydaje się uwzględnienie dwóch wymiarów: horyzontalnego i wertykalnego.

Rozmieszczenie horyzontalne oparte jest na kryterium ilości zamówień na dany materiał w przyjętym przedziale czasu. Podział dokonywany jest zgodnie z zasadą Pareto przy następującym założeniu: materiały najczęściej zamawiane powinny być zlokalizowane możliwie blisko punktu wydawania i/lub pakowania, gdyż wtedy suma czynności manipulacyjno - transportowych ulega minimalizacji.