28796 Obraz(8 (3)

nym

kotolfzęfor

wm

j

i

i

i

I

i

i

“/•I    I • I ■ _r l a .

'•Kll.l im, 7.

■ •    t n i i

4. k • c I • I S* -yim. k • I u ma a n«a ii J «aa

lobenzenu w przestrzeni reakcyjnej wynoei ponitej 1 e. Nieezaninf pore|* akcyjną chłodzi się - następuje kondensacja składników ciekłych, a projekty gazowe (CM.. M,, C,M.. CO,) odprowadza się i można je wykorzysta, do celów opałowych. Nieszaninf składników ciekłych przesyła ni- do sępa-, ratora. w którym następuje oddzielenie wody od warstwy organicznej!.. Górną warstwę węglowodorową suszy się przepuszczając przez kolumnę wypełnioną bezwodnym chlorkiem wapnia, dodaje się następnie hydrochinon!,, po czym przesyła się do destylacji w celu wyodrębnienia etyrenu. W opij-, sanej metodzie otrzymuje się styren z wydajnością 93%. przy czym stopień konwersji surowca wynosi ok. 40%. Nie przereagowany etylobenzen zawraca się do procesu.

B. Odwodom 1 cnie etyLobenzenu w reaktorze adiabatycznym    j.

w metodzie tej katalizator jest umieszczony w reaktorze cylindrycz'-, w postaci warstwy (rys. 165). Ciepło potrzebne do prowadzenia rsakj-

i>

(yd/ocNren do rcby4ilcCji

croiaj

rorys.IŁ*

r..kf,    ..... a.

r»«al.    *. (kiM.I,,, *.

i C»C1 ,

Bye. 165. Schemat inatalacji do odwodornienia etylobenzenu metodą adiabatyczną

cji doetarczene jest wraz z przegrzaną parą wodną wprowadzaną razem s etylobenzenem do reektora. Stoaunak wagowy etylobenzenu do frary wodnej wynosi 1:2,6. Mieszanina gazowa doprowadzana do reaktora ma temp. 620-630°C, a na wylocie z reaktora S90-600°C wekutak zajścia reakcji endo-tarmicznej. Stosunkowo wysoka temperatura w górnej warstwie wypełnienia powoduje, że częSĆ etylobenzenu ulega krakowaniu do benzenu i toluenu, które tworzą się z wydajnością odpowiednio ok. 3 i 5%. w metodzie adiabatycznej etyren powstaje z wydajnością ok. 90%, przy czym stopie* prze-reagowenia wynosi 55-60%. Wyodrębnienie etyrenu z mieszaniny poreakcyjnej odbywa się analogicznie jak w metodzie Łzotermicznej-

Odwodornlonlc n-butanu do butadienu w procesie jednostopolowym

Odwodornlcnio n-butanu do butadienu przeprowadza aię w temp. 600-620°C, pod ciśnieniem 0,02 MPa, wobec kontaktu Cr,0,/Al,0,:

.;C„H_lo —• CM,=CH-CH=CH_a •    2 H, AH-+216 kJ/mol

k procesie nie stosuje się obniżania ciśnienia cząstkowego n-butanu przez dodatek pary*wodnej, ponieważ pod jej działaniem obniża się aktyw- , nose stosowanego katalizatora. Nieobecność pary wodnej powoduje jednak, dezaktywację katalizatora wekutok wydzielania aię na jego powierzchni, koksu i substancji emolietych. Okresowo przeprowadza się regenerację «a-, talizatora przez wypalenie koksu w obecności podgrzanego powietrza. Ciepło wydzielające się podczas tej operacji wykorzystuje się do przeprowadzania endotermicznej reakcji odwodornienia.

Schemat instalacji do odwodornienia n-butanu przedstawiono na rys. 166. Proces ma charakter periodyczny, przy czym zastosowanie baterii reaktorów (3 lub 5 aparatów) nadaje mu charakter polciągły. Każdy z reaktorów pracuje w następującym cyklu:

-    wprowadzenie do reaktora ogrzanego do temp. 620°C n-butanu i jego I katalityczne odwodornienia; gdy temperatura obnita się do 600 C. przery- / wa się doprowadzanie Surowca,

■ - usunięcie z reaktora węglowodorów przez zastosowanie próżni,

-    przepuszczenie przez reaktor ogrzanego powietrza w colu wypalenia! kokau; ciepło spalania koksu powoduje wzrost temperatury warstwy katali-zatora do ok. 620°C,

-    usunięcie z reaktora powietrza za pomocą próżni.

Cykl pracy reaktora trwa ok. 20-25 min., z czego na właściwe odwodornianie przypada ok. 10 min. W gazowych produktach reakcji znajduje się si.in. 10-12% butadienu, 40% nie przeroagownnogo n-butanu i 30% tworzących się ubocznie n-butonów. z mieszaniny poreakcyjnej wyodrębnia aię węglowodory Cktóre kieruje aię do rozdziału. Po wydzieleniu butadienu, mioezaninę n-butanu i n-butenów zawraca aię do procesu (miesza się ze dwiożym n-butanem i przepuszcza przez aparat kontaktowy). Inata-