31253 Zasady Wykładni Prawa L Morawski2

■ ■ Zasady wykładni prawa ■ *

Może się bowiem okazać, że sens przepisu, który wydaje się językowo jasny okaże się wątpliwy, gdy go skonfrontujemy z innymi przepisami lub weźmiemy pod uwagę cel regulacji prawnej (uchwała SN z dnia 1 marca 2007 r., III CZP 94/2006, OSNC 2007/7-8/95, Biul. SN 2007/3, Prok. i Pr. 2007/11, M. Prawn. 2007/19). Dodać wreszcie należy, iż jednym z najmocniejszych argumentów świadczących o poprawności interpretacji jest okoliczność, że wykładnia językowa, systemowa i funkcjonalna dają zgodny wynik. W każdej zatem sytuacji, w której nasuwa się podejrzenie, że wynik wykładni językowej może się okazać nieadekwatny interpretator powinien go skonfrontować z wykładnią systemową i funkcjonalną. Dotyczy to w szczególności sytuacji o złożonym kontekście językowym, systemowym i funkcjonalnym, w sprawach w których interpretator ma do czynienia z wieloma, nieraz sprzecznymi hipotezami interpretacyjnymi, w rozstrzyganiu trudnych przypadków, w których wątpliwości budzi sam wybór podstawy rozstrzygnięcia. Z tego też powodu zasada pierwszeństwa wykładni językowej i subsydiarności wykładni systemowej oraz funkcjonalnej powinna być rozważana w kontekście dyrektywy potwierdzania, czy harmonizowania różnych kontekstów interpretacyjnych. Możemy jej nadać następującą treść:

■ W sytuacjach trudnych, o złożonym kontekście systemowym lub funkcjonalnym ustalając znaczenie językowe przepisu należy brać pod uwagę również dyrektywy wykładni systemowej i funkcjonalnej a więc na przykład inne przepisy prawne, wolę prawodawcy oraz cel regulacji prawnej²².

Warto też wskazać, że nasze sądy, by potwierdzić prawidłowość rezultatów wykładni, powołują się coraz częściej również na jej zgodność z prawem międzynarodowym i europejskim (uchwała SN z 21 maja 2004 r., I KZP 42/03, OSNKW 2004/5/47).

Konieczność wykładni w zgodzie z prawem międzynarodowym i europejskim to jedna z podstawowych dyrektyw wykładni systemowej. Interesujące będzie w tym miejscu spostrzeżenie, że bardzo zbliżoną regułę do przytoczonej wyżej formułuje art. 31 Konwencji wiedeńskiej dotyczący interpretacji traktatów w prawie międzynarodowym.

Por. R. Summers, [w:] Interpreńng SiaiuLes..., s. 440.

b ■    82    ■ * *