37029 IMGv28

tkowych trudności w uczeniu się, a (nauczyciel^ y I Hfl kształceniu i wychowaniu. Fakt ten znak w refleksji naukowej. Tak np. stosunkowo niedawno pow*h AM pedagogiki specjalnej zajmujący się badaniem procesu wychov^ nia głuchoniewidomych, rozwija się nowa subdyscypUina surdopedago gfei, badająca przebieg rewalidacji osób niesłyszącyoh z dodatkowym upośledzeniami. Ostatnimi czasy, z uwagi na swoistość wychowania osóf z uszkodzonym słuchem w stopniu lekkim, różną od problemów zwią. ■jiiyrih z wychowaniem osób z głębokim uszkodzeniem słuchu (powyżej 90 dB), wyodrębnia się pedagogika niedosłyszących.

Rozwój wiedzy naukowej dotyczącej możliwości wychowania osób I uszkodzonym słuchem wzbogaca praktykę suirdore wal idący jn ą okresu niemowlęcego i .przedszkolnego, zaś potrzeby życia i postulaty wynikające z koncepcji kształcenia ustawicznego spowodowały konieczności objęcia rewalidacją także miesłyszących dorosłych. Surdowychowanie rozumiane jako celowe działanie, w którym uczestniczą specjalnie w tym celu przygotowane osoby (surdopsycholog, surdopedagog, surdo-logopeda i inni), dotyczy dziś nie tylko wychowania instytucjonalnego lecz także wychowania naturalnego, które coraz częściej staje się w rezultacie wychowaniom ukierunkowanym.

I i Klasyfikację podstawowych obszarów surdorewalidacyjnej rzeczywistości społecznej w surdopedagogice ilustruje poniższy schemat:⁴

Ta klasyfikacja, dokonana ze względu na stapiH wiek osoby rewalidowanej, pozwala wyrółak pedagogiki. Będzie to np. surdapedagagika «Mn przedmiotem badań będzie rewalidacja osAb z głębokim mfckl słuchu, rewalidacja osób niedosłyszących oraz rewalidacja aattlr szących z dodatkowymi upośledzeniami. Mote to być np. surdorewS# dacja osób niedosłyszących w wieku niemowlęcym, pnmto&&jSm szkolnym, w wieku dorosłym, itd. Różne możliwości uję£ obraziijl tory.