45125 IMG66 (2)

4.3. POMOCE WIZUALNE:

4.3. POMOCE WIZUALNE:

o$>^v\a'^v w.utr

Pantofelek

jest na ogół przedstawiany na planszy jako półmetrowe „monstrum”. Jaki jest faktyczny wzrost tego sympatycznego stworzonka?

Składają się na nie filmy, slajdy, -grafika komputerowa, modele fizyczne, obrazy, plakaty, mapy, tablice, plansze, schematy, ilustracje...

Obraz jest trzykrotnie bardziej skuteczny niż samo słowo, a słowo w połączeniu z obrazem oddziałuje sześciokrotnie silniej niż samo słowo. (Pamiętamy już, że 75% wiedzy nabywa się drogą wzrokową!).

W stosowaniu pomocy wizualnych trzeba pamiętać, aby były one wprowadzone w odpowiednim czasie, zaś uwaga została nakierowana na określone elementy, zrozumiałe (co tam jest), łatwo widoczne dla wszystkich uczniów. W przypadku kiedy są to powiększenia obiektów należy pamiętać, aby uświadomić uczniom ich wielkość rzeczywistą.

Należy pamiętać o dynamice odbioru środków wizualnych: film ponad 15 minutowy zaczyna być nużący dla odbiorców. Nadmiar ilustracji, obrazków itp. — powoduje także chaos informacyjne. Słabe przygotowanie techniczne (niesprawny sprzęt, mylona stale kolejność slajdów, słaba jakość techniczna materiałów) — wywołuje znudzenie lub rozbawienie, czyli dekoncentrację!

Nie pokazuj wszystkiego co masz, pokaż materiały najlepsze, adekwatne do tematu, o dobrej jakości technicznej! Nie uciekaj się do techniki, kiedy można to zobaczyć za oknem, w otoczeniu naturalnym — powiedź o tym lub — najlepiej, weź klasę na wycieczkę!

„Widziałem-r- być może uwierzę,-przeżyłem — więc wiem”.

Możliwe błędy proszę wypisać samodzielnie!

Ta metoda jest dość znana i używana w szkole od lat, więc nie będę (JB wiała na czym dokładnie polega. Wszystko, co można pokazać jak działa, Jf może zostać uruchomione, aby zilustrowało jakiś proces — powinno zostać ę®. kazane!

Zasady podobne jak przy pomocach wizualnych: właściwie dobrane materiały, ich jakość i sprawność. Jeżeli istnieje możliwość samodzielnego uruchomienia, de- lub montażu, trzeba to wykorzystać!

Uwagę uczniów — po chwili swobodnej obserwacji, należy nakierować. Dzieci powinny wiedzieć co mają obserwować,.gdzie dopatrywać się zmian...

Umysł człowieka atakuje około 1 milion bitów informacji na sekundę. Człowiek „wyłapuje” w sposób świadomy 7 ±2 bitów; po przeszkoleniu liczba ta może się zwiększyć do około 20. Dlatego tak ważne jest ukierunkowanie uwagi!

BŁĘDEM jest niezrozumiała instrukcja, przeładowana żargonem właściwym dla danej dziedziny wiedzy oraz opowiadanie jak coś działa, bez pokazu właściwego. Wszystkie demonstrowane eksponaty powinny posiadać życiowe odniesienia: gdzie to jest zastosowane, do czego to służy...

Inaczej w pamięci pozostanie obrazek dziwacznie pokręconych rurek i dudniących tłoków — rozpalających wyobraźnię jedynie przyszłych wynalazców i artystów awangardowych! Resztę pozostawiając obojętnymi...