50401 Zdjęcie 0079 (2)

Obciążenie łożyska określa się w czasie ruchu - nośność dynamiczna, a także spoczynku (nośność statyczna).

Nośność statyczna C₀ to wartość obciążenia, która jest obliczana do łożysk w spoczynku lub obracających się z prędkością n<10 [obr/min]. Wówczas nie zachodzi zmęczeniowe zużycie powierzchni pracujących, a dopuszczalne obciążenie łożyska jest ograniczone wielkością wywołanego odkształcenia plastycznego w miejscach styku części tocznych z bieżniami. Nośność statyczna to takie obciążenie łożyska, przy którym odkształcenie elementu tocznego (kulki, wałka), wyniesie 0,0001 średnicy elementu tocznego.

Wystarczy, by był spełniony warunek, aby maksymalne obciążenie łożyska było mniejsze od C₀. Jeżeli obciążenia działają skośnie, to obciążenie zastępcze wyznacza się z zależnpśckJB

(8.8)

gdzie: F₀ - równoważne obciążenie statyczne, F_r, F_w - składowe obciążenia (promieniowa i osiowa) X₀,V₀ - współczynniki obciążenia poprzecznego i wzdłużnego (dla łożysk kulkowych zwykłych X_o=0,6, Y_o=0,5)

Nośność dynamiczna C określa minimalne obciążenie, przy którym łożysko osiągnie trwałość jednego miliona obrotów (n>10 [obr/min]). Po tej liczbie obrotów powstają zjawiska zmęczeniowe, jak: łuszczenie się bieżni, łuszczenie powierzchni ^lementó\^oca^cjutjx^

(8.9)

(8.10)

gdziecJ^obciążenie zastępcze (zastępujące obciążenie wzdłużne i poprzeczne),

V - liczba wpływu rodzaju ruchu, określa czy obraca się pierścień wewnętrzny, czy zewnętrzny (V=l - pierścień wewnętrzny, V=l,2 - zewnętrzny), X - liczba wpływu obciążenia poprzecznego, Y - liczba wpływu obciążenia wzdłużnego, | - współczynnik uwzględniający temperaturę pracy łożyska (f_t=l, do 120°C; f_t=0,98, przy 150°C; f_t=0,6 powyżej 250°C), fd - współczynnik nadwyżek dynamicznych (jeśli brak obciążeń zmiennych, to fą=l)

Współczynnik f„ określa wzór:

(8.11)

/

c C rzeczywiste obroty [obr/min], n_o = 33- [obr/min], a 1 wykładnik

i    io

potęgowy, a=3 (łożyska kulkowe), a = — (łożyska wałeczkowe, stożkowe, baryłkowe)