62155 STR

Belki z drewna litego

Belki o przekroju prostokątnym należą do najprostszych i najczęściej stosowanych konstrukcji drewnianych. Belki te mogą być jednoprzęsłowe swobodnie podparte (tabl. Z.l — Załącznik), ciągłe przegubowe (tabl. Z.2 — Załącznik) lub ciągłe o przekroju podwójnym nad podporami i w przęsłach skrajnych. Belki o przekroju prostokątnym są najczęściej elementami stropów drewnianych stosowanych w budynkach o konstrukcji szkieletowej. Ze względu na łatwość porażenia przez grzyby stropów tych nie należy stosować nad piwnicami lub innymi wilgotnymi, niedostatecznie przewietrzanymi pomieszczeniami.

W zależności od obciążeń rozstaw belek przyjmuje się w granicach 0,6-1- 1,0 m. Iloraz szerokości belek i ich wysokości (b/h) wynosi najczęściej 1/ 2-1-1/4. Głębokość oparcia belek na podporze (np. na murze) zwykle odpowiada wysokości elementów. Belki opiera się bezpośrednio na murze, izolując je warstwą folii lub papy i zapewniając równocześnie wentylację z boków i od czoła (rys. 6.1). Dodatkowo izoluje się także belki drewniane usytuowane wzdłuż ścian (rys. 6.2). Belki skrajne z reguły mocuje się w ścianie zewnętrznej za pomocą kotwi stalowych

Rysunek 6.1. Oparcie belek na ścianach zewnętrznych: a) oparcie bezpośrednie, b) oparcie pośrednie na mur-łacie; 1 - izolacja pionowa, 2 - izolacja pozioma, 3 - belka drewniana, 4 - klin dystansowy, 5 - murłata

(rys. 6.3), a belki przeciwległe łączy się na ścianach (podporach) pośrednich za pomocą klamer lub płaskowników (rys. 6.4).

a)    5

i---r---~~V~r

min. 30 mm

T

^b>j    k    ^c)

¹1    r~^~ ^min' ^{30 mm} min. 30 mm

II	V
II	\

-Ts 9 ,	1	\A	6/1
L_J.\4 ^	i-a--	\4	4/J

Rysunek 6.2. Izolacja belek drewnianych przy ścianie wg [52]: a) belka częściowo oparta na odsadzce muru, b) belka usytuowana na dotyk do wysuniętej cegły, c) belka usytuowana na dotyk do listew drewnianych; 1 - belka stropowa drewniana, 2 - ściana nośna murowana, 3 - ściana działowa murowana, 4 - izolacja (papa), 5 - przestrzeń dystansowa min. 30 mm, 6 - listwa dystansowa

min. 30 mm