62437 skanuj0055 (57)

Rozdział 5. Wykresy trójwymiarowe 69

a do stojącego obok uaktywnionego pola wpisz nazwę „dzień”. Uwaga! Nie stosuj polskich znaków diakrytycznych, gdyż wykres nie obsługuje takich znaków. Następnie naciśnij klawisz Enter. Na wykresie pojawią się nazwy osi (rysunek 5.9).

Rysunek 5.8.

Wykres przestrzenny danych z macierzy widziany z nowej pozycji

Rysunek 5.9.

Wykres przestrzenny danych z macierzy Z nazwami osi

6. Niestety, naniesione nazwy osi są umiarkowanie czytelne, ale pomimo wszystko pomagają zorientować się w położeniu powierzchni.

Wykres przestrzenny powierzchni funkcyjnej

Program otrzymuje skalarną funkcję dwóch zmiennych, interpretowanych jako współrzędne niezależne x i y. Domniemane przedziały zmienności obu zmiennych są przyjmowane od -5 do 5 z krokiem podziału 0.5. Nad tak przygotowaną dziedziną funkcji program oblicza wartości funkcji i interpretuje je jako wartości zmiennej zależnej z.

Ćwiczenie 5.2. —--

Wykonaj wykres przestrzenny funkcji z-s-y. Zmień standardowe zakresy zmienności x iy z przedziału [—5, 5] na przedział [-10, 10] dla x i [-20, 30] dla y. Obróć wykres tak, aby był wyraźnie prezentowany. Włącz wypełnianie powierzchni kolorem zgodnie z poziomicami.

1. Zdefiniuj dwuargumentową funkcję z(x, y) = x² - y' (rysunek 5.10).