68815 IMG94

ostudzić, przenieść ilościowo do kolby miarowej o pojemności 200 cm³ i uzupełnić wodą destylowaną do kreski. Całość dokładnie wymieszać i po 15 min. przesączyć przez fałdowany sączek do suchego naczynia.

Do kolby miarowej o pojemności 100 cm³ odmierzyć pipetą 50 cm³ przesączu i przeprowadzić odbiałczanie. W tym celu do przygotowanego w kolbie miarowej roztworu dodać 2,5 cm³ odczynnika Carreza I. Zawartość kolby wymieszać i odstawić na 5 min., następnie dodać 2,5 cm³ odczynnika Carreza I!, wymieszać i uzupełnić do kreski wodą destylowaną. Po 15 min. przesączyć przez fałdowany sączek do suchej kolby stożkowej.

W przypadku niedostatecznego sklarowania roztworu, co może wystąpić w produktach warzywnych, należy odbialczenie powtórzyć, stosując po 5 cm³ odczynników Carreza 1 i II.

Odczynniki specjalne:

1)    Odczynnik Carreza I - 15% roztwór wodny żeiazocyjanku potasowego [K₄Fe(CN)₆-3H₂OJ.

2)    Odczynnik Carreza II - 30% roztwór wodny siarczanu cynkowego [ZnS0₄ 7HjOJ.

Przeprowadzenie hydrolizy cukrów złożonych metodą Clerget Herzfelda. Do kolby miarowej o pojemności 100 cm³ odmierzyć 50 cm³ roztworu po odbiałczeniu, dodać 5 cm³ stężonego kwasu solnego, umieścić w kolbie termometr i wstawić kolbę do wrzącej łaźni wodnej. Ogrzewać zawartość kolby do temperatury 68°C i utrzymywać w kolbie temperaturę 68-70°C dokładnie w ciągu 5 min.

Po tym czasie kolbę wraz z zawartością szybko schłodzić pod strumieniem zimnej wody do temperatury 20°C. Roztwór w kolbie zobojętnić 10 % wodorotlenkiem sodowym, stosując jako wskaźnik papierek uniwersalny. Po ponownym schłodzeniu kolby do temperatury 20°C dopełnić jej zawartość wodą destylowaną do kreski i wymieszać.

Metoda Lane-Eynona. fiiuretę napełnić roztworem cukru po odbiałcze-niu, a przy oznaczaniu cukrów ogółem — roztworem cukrów po inwersji.

Do kolby stożkowej o pojemności 100 cm³ odmierzyć pipetą po 5 cm³ odczynników Fehlinga I i II, ogrzać do wrzenia, dodać 2-3 krople 1 % roztworu błękitu metylenowego i utrzymując zawartość kolby w stanie spokojnego wrzenia, miareczkować badanym roztworem, dodając roztwór z biurety, aż do zaniku barwy niebieskiej. Pierwsze miareczkowanie traktować jako orientacyjne i nie uwzględniać go przy obliczaniu wyników.

Sprawdzić, czy objętość badanego roztworu zużytego do miareczkowania mieści się w granicach podanych w tab. 13. W przypadku zużycia do miareczkowania mniejszej objętości roztworu niż 15 cm³ roztwór cukrów należy rozcieńczyć, a gdy objętość ta będzie wyższa od 50 cm³ — roztwór należy zagęścić lub przygotować o wyższym stężeniu.

Miareczkowanie właściwe przeprowadzić w sposób identyczny jak orien-

tacyjne, z tą tylko różnicą że dodać z biurety o 1 cm³ badanego roztworu mniej, ogrzać kolbę do wrzenia i gotować przez 2 min. Po tym czasie dodać 2 krople błękitu metylowego i zakończyć miareczkowanie w ciągu trzeciej minuty, dodając badany roztwór kroplami, aż do zaniku barwy błękitu metylenowego.

Tabela 13. Masa cukru redukującego roztwory Fehlinga (5 + 5), odpowiadająca objętości badanego roztworu użytego do miareczkowania w metodzie Lane -Eynona

Objętość badanego roztworu zużytego do miareczkowania [cm^3]	Masa cukru redukującego [mg]	Objętość badanego roztworu zużytego do miareczkowania [cm^3]	Masa cukru redukującego [mg]
13,0	30,3	33,0	51,7
17,0	50,7	35,0	5IJ
19,0	50,8	37,0	5L9
21,0	51,0	39,0	52,0
23,0	31.1	41,0	52.1
23,0	51,2	43,0	522
27,0	31,4	45,0	52£
29,0	51,3	47.0	524
31,0	51,6	49.0	523

Z tab. 13 odczytać masę cukrów redukujących odpowiadającą objętości badanego roztworu zużytego do miareczkowania odczynników Fehlinga I i II (5 + 5).

Zawartość cukrów (x) obliczyć w procentach wagowych lub gramach na 100 cm³ według wzoru:

w 10

gdzie V oznacza objętość badanego roztworu zużytego do miareczkowania w cm³, b — masę lub objętość badanego produktu zawartego w 100 cm³ roztworu zużytego do miareczkowania w gramach lub cm³, m — masę cukru redukującego (inwertowanego) odczytana z tabeli 13 w mg.

Odczynniki specjalne:

1) Odczynnik Fehlinga I. W kolbie miarowej o pojemności 1 dm³ rozpuścić w ok. 500 cm³ wody destylowanej 69,28 g siarczanu miedziowego [CuS0₄ • 5H₂Oj. Zawartość kolby uzupełnić wodą do kreski.

Sprawdzenie miana roztworu. Do kolby stożkowej o pojemności 250 cm³ odmierzyć pipetą 5 cm³ odczynnika Fehlinga; dodać 50 cm³ wody destylowanej, 1 cm³ 0,05 M kwasu siarkowego, 20 cm³ 10°/_o roztworu jodku potasu i miareczkować wobec kilku kropel skrobi 0,1 M roztworem tiosiar-

175