70944 skanuj0036 (95)

Strategie logistyczne

2.2. Strategie logistyczne

W tym rozdziale poznamy:

definicję strategii logistycznych,

— cechy poszczególnych strategii logistycznych.

Z poprzedniego rozdziału dowiedzieliśmy się, czym jest strategia przedsiębiorstwa, na o"i polega konkurencyjność produktu lub usługi i jak się je tworzy. Poznaliśmy również Ei zadania logistyki w tworzeniu konkurencyjności produktu lub usługi i przedsiębiorstwa, r Teraz zapoznamy się z ogólnymi sposobami, przy pomocy których logistyka realizuje tenją rolę i zadania w zakresie tworzenia konkurencyjności, czyli strategiami logistycznymi.

Bftzedsiębiorstwo chcąc skutecznie realizować swoją strategię, musi przekształcić swoją sfrategię ogólną na poszczególne funkcje zarządzania przedsiębiorstwem (marketing, rridukęja, sprzedaż, finanse, logistyka) i zapewnić spójność działań pomiędzy poszczegól-Eni funkcjami. Umieszczenie logistyki wśród funkcji przedsiębiorstwa wskazuje, że strategie logistyczne należą do grupy strategii funkcjonalnych. Strategie logistyczne są pod-■■ządkowane strategii przedsiębiorstwa i gwarantują osiągnięcie celów przedsiębiorstwa p obszarze logistyki. Powinny być również skoordynowane z innymi strategiami funkcjo-maanymi przedsiębiorstwa i dostosowane do jego sytuacji wewnętrznej oraz otoczenia. Srategie logistyczne to sposoby postępowania w zakresie budowy i eksploatacji systemu logistycznego. Dostarczają one modelowych rozwiązań w zakresie plasowania przemieszczania materiałów, prowadzenia dystrybucji, kształtowania stosunków z dostawcami i odbiorcami. Są to konkretne procedury działania z określonymi zasadami wdrożenia i oceny.

i Strategie logistyczne rozwijały się wraz z kolejnymi fazami rozwoju logistyki (patrz udział 1.2). Rozwiązaniem stosowanym najwcześniej było zarządzanie zapasami, czyli strategia klasyczna. Zakłada ona konieczność gromadzenia zapasów w różnych obszarach fcedsiębiorstwa, więc przydatna była dopóty, dopóki utrzymywanie zapasów nie stało się zbyt kosztowne i sytuacja na rynkach zaopatrzenia, zbytu i pracy wymusiła zmiany w sposobie ich postrzegania. Zaowocowało to stworzeniem dwóch nurtów różniących się nie tyle stosunkiem do zapasów, co rozwiązaniami wiążących się z nimi problemów.

Pierwszy zakłada taką organizację przepływów w przedsiębiorstwie, by przepływy materiałów były skierowane przeciwnie do przepływu informacji (informacje płyną od klienta Li dół" systemu, materiały „w górę", do niego, a zapotrzebowanie jest sygnałem do uruchomienia systemu). Nurt ten obejmuje strategię JiT (Just-in-T/me - dokładnie na czas) Bfdostosowaną do potrzeb dystrybucji ECR (Efficient Consumer Response - Efektywna Obsługa Klienta). Obie zorientowane są na podwyższanie poziomu obsługi klienta, zakładają szybką reakcję na sygnał popytu z jego strony.

Drugi nurt opiera się na planowaniu na podstawie prognoz i rozpoczyna się od systemu M*P (planowanie potrzeb materiałowych) oraz DRP (planowanie potrzeb dystrybucji).

39