79446 img068 (7)

nie wskazują na to, aby podział ten miał istotny związek z innymi cechami homoseksualistów lub ich zachowaniom w okresie dojrzałości. Mogą jedynie świadczyć o tym, że do rozwoju homoseksualizmu predysponują różne czynniki. O ile u chłopców z objawami feminizacji można podejrzewać wystąpienie w wieku późniejszym homoseksualizmu, o tyle homoseksualizm mężczyzn, których zachowanie w okresie dzieciństwa pozbawione było cech feminizacji. nie może być z tym zachowaniem wiązany, lak więc etiologia homoseksualizmu jest prawdopodobnie różnorodna.

Badania Saghira i Robinsa pozwalają postawić bardzo interesującą hipotezę, w myśl której howosf lisi tali zm rozwija się /nawie n wszystkich chłopców, którzy xt> okresie dzieciństwa wykazują dziewczęce utchowaoie (679f homoseksualistów i jedynie 39f heteroseksualistów). Jednak nie wydaje się. aby dane uzyskane na podstawie rozmów z homoseksualistami i heteroseksualistami. którzy oceniali swoje dzieciństwo, można było traktować jako w pełni miarodajne. Zachodzi obawa, że osoby o nastawieniu homoseksualnym są skłonne do oceny swego zachowania w dzieciństwie jako dziewczęcego. a osoby heteroseksualne, jeśli nawet przejawiały takie zachowanie, nie przywiązują do niego wagi i oceniają je jako normalne. Nie stwierdzono, aby istniały w okresie dzieciństwa lóżnice fizyczne między homoseksualistami a heteroseksualistami.

Stwierdzono, że bardzo wielu homoseksualistów w dzieciństwie wyrażało pragnienie, aby być dziewczynką lub kobietą. Życzenie takie wypowiadało 279$ badanych homoseksualistów i jedynie 39£ heteroseksualistów. Chęć należenia do płci przeciwnej pojawiała się zwykle przed 10 rokiem życia i ustępowała przed 20 rokiem życia. Spośród homoseksualistów, którzy chcieli należeć do płci przeciwnej, 789f przestało o tym marzyć przed okresem dojrzewania lub w czasie jego trwania. Jedynie u 3% homoseksualistów chęć należenia do pici przec iwnej utrzymywała się stale i powadziła do rozważania realnej możliwości zmiany pici. lak więc u 3% badanych homoseksualistów można stwierdzić pośrednie nastawienia między homoseksualizmem a transseksualizmem.

Przebieranie się w dzieciństwie w stroje kobiece występowało zarówno u homoseksualistów, jak i u hetero* seksualistów (379f badanych homoseksualistów i 23% badanych lieteroscksualistów). Gdy jednak wyłączono przypadki, w których to przebieranie się było umotywowane tradycyjnymi zwyczajami, okazało się, że występowało ono u 16# homoseksualistów i jedynie u 3% hcteroseksualistów.

Porównanie dwóch grup homoseksualistów, mianowicie tych. których zachowanie w dzieciństwie miało charakter dziewczęcy i tych. którzy zachowywali się normalnie, wskazuje na częstsze występowanie w^r pierwszej grupie nieprawidłowych układów rodzinnych. Na przykład 23% chłopców z pierwszej grupy i 8% z drugiej grupy straciło ojców przed 10 rokiem życia. Spośród chłopców z pierwszej grupy 69% stwierdziło, że ojcowie ich byli niezadowalający. Chłopcy z tej grupy identyfikowali się głównie z matką - jedynie 10% z nich z ojcem; 17% nie identyfikowało się z żadnym z rodziców. Spośród homoseksualistów, których zachowanie nie miało charakteru dziewczęcego, około połowa (54%) podawała, że ich ojcowie byli niezadowalający, że identyfikowali się głównie z matką (z ojcem - 21%); 17% nie identyfikowało się z żadnym z rodziców. Stwierdzono również, że więcej homoseksualistów z grupy o dziewczęcym zachowaniu było jedynakami lub jedynymi synami.

Na podstawie przedstawionych danych można wyrobić sobie pogląd, że zachowanie większości homoseksualistów w dzieciństwie miało mniej lub bardziej