83617 Strona098

Rys. 41. Widma związków baru

W praktyce uzyskanie dobrego zielonego płomienia jest możliwe jedynie na podstawie promieniowania monochlorku baru, a zatem w masach ogni zielonych powinny bezwzględnie znajdować się związki chloru.

Zwykle stanowią je chlorany barowy lub potasowy, chlorki metali lub związki chloroorganiczne.

Przeszkodę w szerokim stosowaniu nadchloranu barowego stanowi jego znaczna higroskopijność. W tablicy H3 przytoczono przykłady mas zawierających chloran barowy.

Tablica 63

Masy ognia zielonego z chloranem barowym

	Zawartość składników w %
Składniki	1	-	:i
Cli li n ań barowy	8ó	89	lid
Azotan barowy	—	—	25
Szelak	15	—	—
l.litol	—	11	12

Energia świetlna właściwa masy nr 1 wynosi 180 cd\sek/g. Reakcję palenia masy 2 można wyrazić równaniem:

5 Ba(C10_a)₂-H₂0 f C_l;!H₁₂0₂ = 5 BaCl, 4 13 CO, 1- 11 H_aO\ Czystość barwy płomienia mas nr 1 i 2 wynosi 70—80%. Masy te zawierają dużą ilość chloranu barowego, odznaczają się znaczną wrażliwością i posiadają wybitne własności wybuchowe. Zamiana części chloranu barowego przez azotan barowy (masa nr 3) zmniejsza nieco wrażliwość i własności wybuchowe mas, ale równocześnie pogarsza czystość barwy płomienia. Przez dodatek niewielkiej ilości parafiny i wazeliny można osiągnąć zmniejszenie wrażliwości na tarcie mas nr 1, 2 i 3, jednak masy te są w dalszym ciągu bardzo niebezpieczne w użyciu i w wyrobie.

Przy strzelaniu z rakietnicy gwiazdkami ognia zielonego zdarzały się niekiedy detonacje tych gwiazdek w lufie.

Masy ogni zielonych oparte na chloranie potasowym zawierają poza tym azotan lub węglan barowy; za przykład może służyć masa składająca się z 27% chloranu barowego, 53% azotanu barowego, 20% szelaku.

* V/ celu łatwiejszego dobrania składników dla iditolu podano wzór nieco uproszczony.

199