9428
1701 djvu

97

MIĘŚNIE PRĄŻKOWANE

rozkład elektrolityczny; na anodzie powstaje reakcya kwaśna, na katodzie alkaliczna, co może działać szkodliwie na tkankę. Jednocześnie na elektrodach tych wytwarza się polaryzacyjna siła elektrobodźcza przeciwna tej, która jest źródłem prądu, to też zaczyna on słabnąć i może prawie całkowicie zniknąć. Dla usunięcia tego wszystkiego używamy wprowadzonych do fizyologii przez du Bois Reymonda elektrod niepolary zuj ący ch się.

Zasada ich polega na tern, że prąd elektryczny na granicy nasyconego roztworu siarczanu cynkowego i cynku amalgamowanego nie wy w )łuie polary zacyi; również nie powstaje ona na granicy dwóch cieczy. Tkanki żywej nie można jednak bezpośrednio zanurzyć do roztworu nasyconego siarczanem cynku, i dlatego jako ciecz łączącą używamy 0,7°/₀ (dla żaby) roztworu soli kuchennej, izotonicznego z mięśniem, lub też płynu Ringera, zawierającego prócz soli kuchennej jeszcze nieco KC1, CaCl, i NaH(JO_s. Jeżeli więc prąd z bateryi będziemy prowadzili do mięśnia drogą poprzez pałeczkę cynkową amalgamowaną, nasycony roztwór siarczanu cynku i roztwór soli, prąd zaś do bateryi odprowadzać będziemy w ten sam sposób, to zjawiska polaryzacyi nie wystąpią. Zwykle elektrodom nie polaryzującym się nadajemy kształt wyobrażony na ryc. 33. Rurkę

Ryc. 33.

szklaną zamykamy od dołu korkiem z gliny t rozrobionej roztworem soli i hubką brzozową nasiąkniętą tym samym roztworem, następnie napełniamy ją roztworem nasyconym siarczanu cynku, w którym zanurzamy płytkę cynkową m\ całość w sposób ruchomy umieszczona jest na statywie s. Korek hubkowy dotyka mięśnia, a od blaszki cynkowej biegnie drut miedziany, którym prąd odprowadzamy lub doprowadzamy.

Prąd stały. Działanie prądu stałego na mięsień badamy w sposób następujący: prąd z ogniwa prowadzimy przez klucz, opornicę do tak zw. reochordu (ryc. 34). Jest to drut platynowy cienki, mający dość znaczny opór, naciągnięty na skali drewnianej długości zwykle jednego metra i podzielonej na milimetry. Na końcach A i B reochordu drut platynowy łączy się z blaszkami miedzianemi, do których można przyczepiać druty idące od ogniwa. Prócz nich mamy jeszcze trzeci kontakt Z), ruchomy, ktury można przesuwać

Fizyologia człowieka.    7