84426 skanuj0022 (220)

Rozdział 3. ❖ Obliczenia wektorowe I macierzowe 35

4. Wektor normalny uczynisz jednostkowym, dzieląc go przez jego własną długość (rysunek 3.15).

Rysunek 3.15.

Obliczenie wektora jednostkowego

normalny | normalny |

^f 0.484 ^ -0.855 _s-0.189 j

Ćwiczenie 34. —•&<$*-

Zdefiniuj wektor v o składowych (4, 2, 8) i wektory o składowych (3, 2, -6). Oblicz iloczyn wektorowy tych dwóch wektorów, a następnie podaj wartość trzeciej składowej wyniku.

1. Zdefiniuj zmienną wektorową v o składowych (4, 2, 8)—rysunek 3.16.

Rysunek 3.16.

Definiowanie zmiennej wektorowej v

V :=

( 4') 2

W

Rysunek 3.17.

Definiowanie zmiennej wektorowej y

2. Zdefiniuj zmienną wektorowąy o składowych (3, 2, -6) —rysunek 3.17.

/₃ \

2

\-6j

3.    Oblicz teraz iloczyn wektorowy wektorów v i y (rysunek 3.18).

Rysunek 3.18.    iloczyn := v x y

Obliczenie iloczynu wektorowego

4.    Pobranie składowej wektora jest dokonywane poprzez indeksowanie jego nazwy. Pobierz ostatnią składową wyniku, tzn. nie wyświetlaj wektora, będącego wynikiem iloczynu wektorowego, a jedynie ostatnią składową (rysunek 3.19). Zwróć uwagę, że indeksowanie składowych wektora rozpoczyna się od 0, a nie —jak w tradycyjnej notacji matematycznej — od 1. Oznacza to, że pierwsza składowa wektora ma indeks 0, druga — indeks 1, trzecia — indeks 2 itd.

Rysunek3.19.    iloczyny 2

Pobranie trzeciej składowej iloczynu wektorowego

5.    Zobacz teraz, dla upewnienia się, że faktycznie pobrałeś dobrą składową, jak wygląda kompletny iloczyn wektorowy (rysunek 3.20).

Rysunek 3.29.

Kompletny iloczyn wektorowy

iloczyn =

48

\ ² J