DIGDRUK00106515 djvu

7

&cm i nierządem posiadaczów gmach przez Kazimierza W. wzniesiony, hlizkim zapewne groził upadkiem, gdy Mikołaj Koryciński, kasztelan sądecki i starosta ojcowski, z funda-mentów i prawie na nowo go stawiał; co iż z niemałym nastąpiło kosztem, sejm r. 1633 zważając na potrzeby utrzymania tej pogranicznej fortcczki w dobrym stanie, rewizory do oszacowania nakładu budowy, celem wynagrodzenia, wyznaczył t¹b

- Zamek ten, niegdyś siedlisko starostwa uiegiOdo>vc_Sv (capitaneatus sine jurisdictione), stojący na niedostępnej skale, był zapewne znakomitą warownią w czasach, gdy samo przepaściste położenie stanowiło obronę; lecz teraz, przy wydoskonalonem użyciu palnej broni, otoczony do tego wierzchami skał, które nad nim górują i na chwilę oprzećby się nic zdołał. Jedynie tylko wysoka ośmiokątna wieżyca z ciosowego kamienia, najpodobniej, że jeszcze przez Kazimierza Wielkiego stawiana, jak dotąd pięć wieków bez uszkodzenia przetrwała, tak jeszcze długo utrzyma się, jeżeli zniszczenia jej ręka człowieka nie przyspieszy; ale ginach zamkowy w gruzy rozsypujący się, który czas z pomocą niedbalstwa przodków naszych pożarł (doszczętnie rozebrany w r. 1829), zdawał się powtarzać: Pobrał tuszy stlcie uĄełmosne Pan zpośrodka, mnie, i przyzumł przeciwko mnie czas (Jerem. tr. I, w. 15), i razem niósł niestar-te świadectwo, żc bywał w posiadaniu starostów.

Slaby ten rys piękności Ojcowa uzupełnić należy opisem miejsc tych przez uczonego ś. p. księdza Staszica: -

„Z początku wązka mało schobna (dolina), im dalej tćm zmiany więcej. Wkrótce zaczyna się rozszerzać, coraz głębiej w ziemię opuszczać. Niespodzianie odkrywa się wielka i rzadka dolina, właśnie gdyby w ziemi ukryta, na całą milę, coraz zmienna, coraz przyjemniejsza kraina.

„I ten ponik, co z początku ledwo sączył się pomału, co jeszcze niećhrzczony bez nazwiska bieżał i tylko rolniczych osad imiona przywłaszczał, już i on, ledwo dwie góry obiegi: tu bystry prąd mruczy, po opokach warczy, a dobrze znane w dawnej królów naszych stolicy, przybrawszy sobie Pro-mnik (Prądnik) za imię, pieniąc się, hucząc, rwie, rozwala

1

Yolumina Legum, III, sti\ 818,