DSCF5733

lUH.

■i

.W

e®

K!

*s

^ao®N^.

® ^a Sfijsil; j * odswuanMa

óaBipnąijtK

dilwpigr-

^wiśafei^

olUaui®^

1. Burak cukrowy

449

a także przed zbyt szybkim ogrzaniem się wiosną. Kopce odkrywa się bezpośrednio przed sadzeniem. Przesuszone korzenie źle się przyjmują i bardzo wolno rosną, co jest przyczyną uzyskania niskiego plonu nasion.

Nasienniki sadzi się na takich glebach jak burak przemysłowy i na sadzonki. Warstwa orna powinna być głęboka ze względu na dużą głębokość sadzenia i zakorzeniania się roślin po wysadzeniu. Dobiera się także podobne przedplony jak w uprawie sadzonek i buraka przemysłowego.

Z powodu długiego okres wegetacji nasienników uprawa roli zarówno jesienna, jak i wiosenna powinna być szczególnie staranna, ma ona bowiem umożliwić ich wczesne sadzenie oraz zwalczanie jak największej liczby chwastów. Gleby kwaśne wapnuje się najlepiej wapnem magnezowym wysianym po zbiorze przedplonu, pod podorywkę. Na glebach silnie zaperzonych należy stosować herbicydy niszczące perz. Cykl jesiennej uprawy roli jest podobny jak pod burak przemysłowy i na sadzonki. Po uprawach zbożowych stosuje się pełną dawkę obornika (po ziemniaku najczęściej połowę dawki). Pod nasienniki wysiewa się jesienią wyższe dawki nawozów fosforowo-potasowych, a mianowicie 140-180 kg/ha P2O5 i 160-200 kg/ha K2O, a następnie je przyoruje. Pozwala to wnieść nawozy na głębokość rozwijających się korzeni sorbujących wysadków. Jeśli nawozy stosuje się wiosną i miesza się je z powierzchniową, płytką warstwą roli, to nie są one dostatecznie wykorzystane przez rośliny w okresie wegetacji. Nawozy azotowe wysiewa się wiosną, najlepiej przed sadzeniem, w dawce podobnej jak pod sadzonki, tzn. około 120 kg N/ha. Obfite i późne nawożenie azotem przedłuża okres wegetacji nasienników, opóźnia ich kwitnienie i dojrzewanie kłębków.

Wiosenna uprawa roli jest podobna jak dla buraka w pierwszym roku wegetacji. Przed sadzeniem nie stosuje się herbicydów, ponieważ w okresie sadzenia są zbyt niskie temperatury, w których chwasty jeszcze nie kiełkują.

Wysadki buraka powinno się sadzić możliwie jak najwcześniej. Należy je wysadzać, gdy tylko powierzchniowa warstwa gleby wystarczająco obeschnie, aby można było przystąpić do jej uprawy. Wysadki ze względu na wysoką koncentrację cukru w korzeniach dobrze znoszą niskie temperatury i dopiero w temperaturze od -6 do-8 °C może nastąpić uszkodzenie górnej części korzenia. Aby korzenie ochronić przed przymrozkami, przykrywa się je dwu-, trzycentymetrową warstwą przesuszonej ziemi. Korzenie sadzi się różnymi sposobami, zależnie od wielkości plantacji i wyposażenia gospodarstwa. Na małych plantacjach sadzi się je w klinowatą szparę utworzoną w roli za pomocą łopaty bądź wykonaną zębami kultywatora, pogłębia-czem orki lub radłem. Na plantacjach większych stosuje się różne sadzarki, np. adaptowane sadzarki do warzyw lub sadzarki wykonane przez plantatorów systemem gospodarczym. Podstawową zasadą dobrego sadzenia jest bardzo mocne uci-śnięcie korzeni wysadków w glebie. Toteż poleca się stosowanie po sadzeniu wału pierścieniowego lub wału Cambridge-Croscill.

Przed sadzeniem sadzarkami korzenie powinny być posortowane i dobrane pod względem wielkości; najwłaściwsze są sadzonki o masie 150-250 g. Korzenie duże