Image001301

7

Apellatio. Od sądu wójtowskiego do sądu najwyższego grodu krakowskiego — Adv. 1, f. 171, r. 1475; zwykle od sądu wójtowskiego do urzędu panów radziec, od urzędu panów radziec do sądów królewskich. — Apellatio est tiriaca (dryakiew) contra venenum iudicis. Cons. 129, f. 379, r. 1648.

Apotheca aromatica — apteka i skład korzenny.

Aąuaeductus, ductus aąuarum — rurans albo rurmuz. Mieszczanie wiodą wodę przekopą z rzeki Bystrzyce kosztem niemałem na półmile wziąwszy ją od miasta z stawu Wrotkowskiego, na której rurans zbudowany i rurami woda do miasta przychodzi. Lustr. 1570 r., p. 18. Por. Adv. 3, p. 169—170, r. 1534.

Aqualiculus bracteatus — szpryca blaszana ad extinguendum ignem.

Arbiter, compromissarius — jednacz, pośrednik prywatny i urzędowy, persona proszona i deputowana. — Recognitio compromissariorum: Byliśmy na jednaniu między p. N. a p. O. z strony ran, które był zadał p. N. temu O., i umorzeliśmy między nimi wszystkie obdukcje, protestacje, zakład sto grzywien między nimi założywszy, aby beł wieczny pokój, połowica stronie, a połowica na szpital Ducha św.; któraby strona tego wynalazku nie ztrzy-mała, tak wynaleźliśmy, żeby p. N. dał panu O. złotych 15 polskich, na co obiedwie stronie zezwoliły. Adv. 7, f. 17, r. 1609. — Użył mię nieboszczyk pan N. po wielkiem powietrzu tu w Lublinie panującym, abym mu panią O. w stan święty małżeński naraił. Adv. 21, f. 416, r. 1641. Vide Concordia, Vad i um.

Archiscabinus — senior scabinus.

A r e a vulgo plac seu podwórze, locus pro statuenda instita, plateola parva.

Arenda. Coram officio advocati et scabinorum Lublinensium... Stało się pewne postanowienie między w-ną jmcią p. N. z jednej a ucciwem p. O. i małżonką jego z drugiej strony tym sposobem, isz w-na jmć p. N. dobra, to jest kamienicę i przy niej dwór nowy na jednymże placu przy mieście Lublinie podle dworu ich mciów pp. P. leżące z jednej strony, a z drugiej strony podle dworu jmci p. R., które to dobra zwysz mianowane u jej mci p. N. w summie trzech tysięcy złotych, w każdy złoty rachując po groszy 30, małżonkowie zwysz mianowani, to jest O. i żona jego zostawili zapisem przed xięgami wójtowskiemi m. Lublina zeznanem, jako zapis ten szerzej obmawia, — arendowała i teraźniejszem pismem arenduje temusz to p. O. i małżonce jego od dnia i święta św. Bartłomieja w roku 1615 do roku, to jest do św. Bartłomieja w roku 1616 za summę zł. p. 250 iusz zaraz zapłaconych, w których to dobrach przerzeczonych p. O. z małżonką swoją spokojnie mieszkać mają przes wszelakiego impedymentu do wyściu całego roku, to jest dnia i święta św. Bartłomieja, s tym warunkiem, isz jeśliby p. O. nie miał zkąd oddać i zapłacić tej summy, to jest trzech tysięcy złotych jejmci p. N. na dzień i czas zwysz mianowany, a żądałby jejmci, aby mu tych dóbr arendowała, tedy mu i tego jmć pozwoliła asz do roku