Rzeczywisty stopień przemiany w reakcji pojedynczej:
Zawsze jest mniejszy lub co najwyżej równy równowagowemu
Zawsze jest większy lub co najwyżej równy równowagowemu
Może być większy od równowagowego o ile pozwala na to kinetyka reakcji
Zawsze jest równy równowagowemu w przypadku reakcji katalitycznych
Dla pierwiastków występujących w trwałych odmianach alotropowych potencjał termodynamiczny tworzenia:
Jest równy zero w każdej temperaturze tylko dla substancji tworzącej kryształy doskonałe w T= 0K
Jest równy zero w T = 298K i różny od zera w T >298K
Jest równy zero w T= 298K, a dla innych temperatur nie można zdefiniować potencjału termodynamicznego
Jest równy zero w każdej temperaturze
W przypadku reakcji endotermicznej zmniejszenie temperatury spowoduje:
Zwiększenie równowagowego stopnia przemiany
Zmniejszenie równowagowego stopnia przemiany
Zwiększenie szybkości reakcji
Nie wpływa na równowagę procesu, bo w trakcie procesu i tak pochłaniane jest ciepło
Które z poniższych zdań jest prawdziwe:
Z wykresów uniwersalnych można odczytać wprost wartość współczynnika aktywności ciśnieniowej składnika mieszaniny gazów rzeczywistych, jako funkcję temperatury zredukowanej i ciśnienia zredukowanego
Współczynnik aktywności ciśnieniowej gazu można obliczać z odpowiedniej zależności wykorzystując dowolne równanie stanu gazu rzeczywistego
Współczynnik aktywności ciśnieniowej można obliczyć w oparciu o równanie gazu doskonałego
Obliczając współczynnik aktywności ciśnieniowej danej substancji gazowej w tych samych warunkach, ale na podstawie różnych równań stanu gazu rzeczywistego otrzymuje się zawsze takie same wyniki
Entropia gazów doskonałych:
Zawsze zależy od ciśnienia
Nie zależy od ciśnienia, bo gazy doskonałe zawsze występują pod ciśnieniem 1 atm
Nie zależy od ciśnienia
Nie zależy od ciśnienia tylko w zakresie niskich ciśnień (1-3 atm)
W procesie izomeryzacji 1-butenu w mieszaninie poreakcyjnej występują wyłącznie: 1-buten, trans 2-buten, cis 2-buten, izobuten . Maksymalna liczba reakcji niezależnych dla tego procesu wynosi:
2
3
4
1
Selektywność procesu można obliczyć jako:
Stosunek liczby moli substratu, jaka przereagowała w rozpatrywanej (głównej) reakcji do początkowej liczby moli substratu
Stosunek liczby moli substratu, jaka przereagowała w rozpatrywanej (głównej) reakcji do liczby moli substaru jaka przereagowała pozostałych reakcjach
Stosunek stopnia przemiany substratu, jaka przereagowała w rozpatrywanej (głównej) reakcji do sumy stopni przemiany substratu w pozostałych reakcjach
Stosunek stopnia przemiany substratu, jaka przereagowała w rozpatrywanej (głównej) reakcji do sumy stopni przemiany substratu we wszystkich reakcjach