OSNOWY POZIOME- zbiór punktów geodezyjnych, dla których określono matematycznie ich wzajemne położenie. W zależności od sposobu wyznaczenia wyróżnia się o.podstawową, szczegółową, triangulacyjną, pomiarową. Podstawowa -zbiór punktów geodezyjnych wyznaczonych w celu badania kształtu i wymiarów Ziemi, nawiązania i wyrównania osnów szczegółowych w państwowym układzie współrzędnych. Miarą dokładności jest błąd względny długości boku po wyrównaniu, który powinien być mniejszy niż 5x10-6. Szczegółowa- tworzy równomiernie rozmieszczony zbiór punktów geodez. Wyznaczonych w celu: nawiązania i wyrównania osnów pomiarowych w państwowym układzie współrzędnych, nawiązania do państwowego układu współrz. zdjęć foto grametrycznych i numerycznych modeli terenu. Miara dokładności jest średni błąd położenia punktu po wyrównaniu, mniejszy od 0,10 m. Sieć triangulacyjna- tworzy ja o.podstawowa i część punktów o.szczegółowej. Sieć budują punkty osnów, których średni błąd kąta po wyrównaniu nie przekracza 2,2''. O.pomiarowa- to zbiory punktów geodezyjnych wyznaczonych w celu: *oparcia pomiarów sytuacyjnych i rzeźby terenu *wyznaczenia projektów na gruncie *wykonania pomiarów realizacyjnych przy obsłudze inwestycji *badania i określenia przemieszczeń lub odkształceń obiektów budowlanych i podłoża gruntowego. Metody wyznaczania: *ciągiem sytuacyjnym *wcięciem kątowym *wcięciem liniowym *wcięciem kątowo-liniowym *linią pomiarową. OSNOWY PIONOWE- Podstawowa o.wysokościowa to zbiór punktów niwelacji precyzyjnej, dla których średni błąd niwelacji po wyrównaniu jest mniejszy od 1-2 mm/km. Szczegółowa o.wysokościowa to zbiór punktów niwelacji precyzyjnej i niwelacji technicznej, dla których średni błąd po wyrównaniu jest mniejszy od 4-10 mm/km. Pomiarowa o.wysokościowa to zbiór punktów wysokościowych o określonych względem poziomu morza wysokościach, zakładanych dla potrzeb lokalnych. Miarą dokładności jest średni błąd niwelacji po wyrównaniu -mniejszy od 20 mm/km.