Die Modalverben - czasowniki modalne
das Verb - czasownik
Charakterystyczną cechą czasowników modalnych jest brak końcówki dla 1-szej i 3-ciej osoby liczby pojedynczej. Wtedy zawsze 1 os. l. poj. = 3 os. l. poj
wollen (chcieć).
ich will |
wir wollen |
du willst |
ihr wollt |
er/sie/es will |
Sie/sie wollen |
können (móc, umieć, potrafić).
ich kann |
wir können |
du kannst |
ihr könnt |
er/sie/es kann |
Sie/sie können |
müssen (musieć, mieć rozkaz, polecenie, obowiązek).
ich muss |
wir müssen |
du musst |
ihr müsst |
er/sie/es muss |
Sie/sie müssen |
dürfen (mieć pozwolenie, uprawnienie).
ich darf |
wir dürfen |
du darfst |
ihr dürft |
er/sie/es darf |
Sie/sie dürfen |
sollen (mieć powinność, obowiązek moralny).
ich soll |
wir sollen |
du sollst |
ihr sollt |
er/sie/es soll |
Sie/sie sollen |
mögen (wyraża życzenie, pragnienie w formie grzecznościowej) Jeśli występuje w trybie oznajmującym, znaczy zazwyczaj „lubić”.
ich mag |
wir mögen |
du magst |
ihr mögt |
er/sie/es mag |
Sie/sie mögen |
* * *
möchten (forma grzecznościowa: „chciałbym”, „chciałabym”, „chciałoby”, „chcielibyśmy”), koniugacja tego czasownika jest podobna do koniugacji czasowników modalnych, 1 os. l. poj. = 3 os. l. poj. Zachowujemy końcówkę „-e” dla pierwszej i trzeciej osoby liczby pojedynczej.
ich möchte wir möchten
du möchtest ihr möchtet
er / sie / es möchte Sie/sie möchten