OPŁATEK W SZKOLE
Mija kolejny rok, rok 2… , i oto kolejny raz stajemy przed Tajemnicą Bożego Narodzenia. Narodzenia Bożej Dzieciny w betlejemskiej szopie. Jezus przyszedł do swoich, a swoi Go nie przyjęli. Nie rozpoznali swego Zbawiciela, dlatego też nie było dla Niego miejsca w betlejemskich domach, rodzinach, gospodach. Mały Jezus narodził się w stajni na sianie, w sercach ówczesnych ludzi zabrakło miłości. Od tamtego wydarzenia minęło ponad 2000 lat, ale Boże Narodzenie trwa nadal. Betlejem jest blisko nas, tam ciągle na nowo rodzi się Chrystus. Gdy otwierasz swoje serce dla bliźniego, gdy dzielisz się chlebem z potrzebującym, gdy przebaczasz, gdy darzysz miłością, wtedy zawsze jest Boże Narodzenie.
Była noc. Zwyczajna i ziemska.
Tak jak dziś - albo może jak wczoraj …
Gdzieś ukryta cicha stajenka, a ponad nią anielski chorał.
I tam - światło nad dachem jaśniało … rozbrzmiewała chórami stajenka …
Przecież Słowo Ciałem się stało, urodziła Dzieciątko Panienka.
Ziąb był ostry. Wiatr dąć nie zaprzestał, ale jasność gorzała stu latarń …
Bo na sianku spoczywał Majestat. Była noc. Noc jedyna dla świata.
Ludzie, tacy mali jak my, pytają się Ciebie, Panie,
Jak to się stało, że musiałeś narodzić się na sianie?
Czyżby naprawdę nie było dla Ciebie w Betlejem mieszkania?
A może, o tak późnej porze
Wszyscy zajęci swoimi sprawami
Nie słyszeli cichego pukania Józefa i Twojej Mamy?
To było dawniej, przed dwudziestoma wiekami.
Ale, dlaczego dziś, Panie, często rodzisz się na sianie?
W pustej stajence niejednego serca.
Stajenka betlejemska pomimo ubóstwa, zimna i chłodu, promieniuje radością i miłością. W tę świętą noc serca dobrych ludzi otwierają się dla potrzebujących. Czy my - ludzie XXI wieku - wiemy co to jest miłość? Czy potrafimy ją okazywać innym?
Noc czarna grudniowa, straszny chłód na dworze,
Wilgoć zgrzybiała szroni się na ścianach,
W żłobie na sianie leży Dziecię Boże,
Nad Nim pochylona Matka zatroskana.
Smutno mi… widzę łezki w oczach mego Syna…
Czy dlatego, że ciemno w tej stajni jak w grobie?
Jezu, Syneczku, Boże, nie moja wina,
Ja bym Twoja Mateczka wszystko dała Tobie.
Na twardych leżysz deskach, choć pachnącym sianie,
Lecz ono kłuje Twoje maleńkie rączyny,
Bo skąd mam wziąć koronek, atłasów, mój Panie,
Godne Najświętszej, Bożej, Niebieskiej Dzieciny?
Jezusek mały kwili. W oczach łez gwiazdeczki,
Płacz Jego, chociaż cichy, odbija się echem!
Ostrym bólem przebite jest serce Mateczki:
Syneczku mój najdroższy! Ty płaczesz nad ludzkim grzechem…
Każdą wieczerzę wigilijną poprzedza łamanie się opłatkiem. Opłatek symbolizuje miłość i przebaczenie. Spoglądając na ten biały opłatek trzymany w dłoni, zadajemy sobie pytanie: czy potrafimy przebaczyć wyrządzoną krzywdę? Czy potrafimy wyciągnąć dłoń do drugiego człowieka?
Jasna Panienko z Józefem świętym i małym Syneczkiem,
Przyjdźcie zamieszkać w każdą rodzinę,
Nad każdym domem roztoczcie opiekę jak dach nad głową bezpieczny.
O to prosimy Jasna Panienko z Józefem świętym i małym Syneczkiem.
Ojcom - Józefie - daj mocne ręce i trzeźwe powroty do domu
I roześmiane buzie dzieci i uśmiechniętą żonę.
Siądź z rodzicami późnym wieczorem
Z ołówkiem przy kuchennym stole.
Pomóż wydatki im policzyć
I niech wystarczy na buciki dla synka, który śpi spokojnie.
Maryjo czuwająca wśród nocnej ciszy nad żłóbeczkiem,
Niech każda matka się pochyli jak Ty - nad swoim dzieckiem.
Niech dzieci będą uśmiechnięte, niech im w zeszytach piątki kwitną
I niech maluchy śpią bezpiecznie z pluszowym misiem przy policzku.
Niech im się spełnią wszystkie spacery obiecane
I niech lizaków będzie więcej niż klapsów mamy…
A tam, gdzie coś się rozsypało, gdzie rysy i pęknięcia
Przywróćcie dom i swym pokojem opatrzcie im rozdarte serca…
Nad każdym domem roztaczajcie opiekę jak dach nad głową bezpieczny.
O to prosimy Jasna Panienko z Józefem świętym i małym Syneczkiem…
W wydarzeniach naszego codziennego życia zauważamy brak tego, czego najbardziej pragniemy - brak miłości. Każdy z nas chce kochać i być kochanym. Będzie to możliwe wtedy, jeżeli w drugim człowieku rozpoznamy Chrystusa.
Do Betlejem nie jest tak daleko…
Ono jest na odległość ludzkiego serca,
Na odległość otwartych szeroko ramion, na odległość dłoni otwartej.
Betlejem jest blisko. Każdego dnia możesz tu dojść.
Kiedy zasiądziesz do stołu, w ten najpiękniejszy wieczór roku,
W wieczór narodzin Bożego Syna, kolęd, płatków śniegu, ciepła i spokoju…
…pomyśl o człowieku, który jest od ciebie na odległość myśli,
…odłam dla niego kruszynę opłatka, bo człowiek jest od ciebie na odległość ręki,
…zanuć pieśń o narodzinach Bożego Syna z człowiekiem, który jest na odległość twego głosu,
Kiedy uklękniesz do nocnej modlitwy, będzie się modlił z tobą człowiek, który jest obok na odległość twego szeptu,
…by w tę noc nie było samotnych,
…by każdy z każdym dzielił się sercem,
…by ktoś przypomniał sobie kolędę dawno zapomnianą,
…by ktoś komuś przebaczył, ktoś zamknięte drzwi otworzył,
…by wszyscy byli dobrej woli, a nad światem zapanował pokój.
To właśnie tego wieczoru, gdy mróz lśni jak gwiazda na dworze,
Przy stołach są miejsca dla obcych, bo nikt być samotny nie może.
To właśnie tego wieczoru, gdy wiatr zimny śniegiem dmucha,
W serca złamane i smutne po cichu wstępuje otucha.
To właśnie tego wieczoru zło ze wstydu umiera,
Widząc jak silna i piękna jest Miłość, gdy pięści rozwiera.
To właśnie tego wieczoru, od bardzo wielu wieków,
Pod dachem tkliwej kolędy Bóg rodzi się w człowieku.
Za chwilę weźmiemy biały opłatek do ręki i będziemy się dzielić nim z najbliższymi. Niech w naszej Sali zapanuje atmosfera ciepła i miłości, jak w betlejemskiej stajence.
Opłatek jest po prostu kromką chleba, który drobniutkim kiełkiem wyrósł z ziarna,
A później złotym łanem falował pod niebem i został zżęty znajomym trudem ramion.
Gdy go łamiemy ze słowami życzeń, rozdajemy miedzy siebie, pamiętajmy o tym,
Że nie symbolem dzielimy się dzisiaj, lecz chlebem Bożej Miłości.
Drodzy Nauczyciele! Już tak niewiele dzieli nas od tego wieczoru, kiedy Bóg pochyla się nad człowiekiem i zsyła swoją miłość w postaci maleńkiego Jezusa. Niech Boże Narodzenie stanie się dla nas nadzieją i mocą w upatrywaniu sensu codziennego życia. Tam moc od Bożej Dzieciny niech pomaga w cierpieniach, doświadczeniach i trudnościach.
A Nowy Rok niech będzie obfity w Błogosławieństwo Bożej Dzieciny i opiekę Matka Najświętszej.
3