KULTURA ELITARNA (wysoka) - najważniejsza część kultury symbolicznej danego społeczeństwa. Korzysta z zasobów kultury narodowej i stanowi podstawę przekazu tradycji oraz dorobku społeczeństwa. Kulturę tę przekazuje szkoła, teatr, galeria sztuki, biblioteka, sala koncertowa i powszechny dostęp do informacji. Ten rodzaj kultury tworzą elity twórcze, tj. ludzie wykształceni, którzy nabywają kompetencje zarówno tworzenia, jak i odbioru sztuk drogą kształcenia się. Często mówi się, że kultura wysoka jest kulturą inteligencji. Potencjalnie adresowana jest do wszystkich. Składają się na nią treści formułowane w różnych kodach i przekazywane za pomocą różnych mediów - wymaga bardzo szerokich kompetencji kulturowych odbiorcy. Bez podstawowej wiedzy historycznej i teoretycznej nie zrozumiemy wybitnych dzieł literatury, muzyki czy sztuk plastycznych. Nabywanie jej polega na żmudnej i długotrwałej pracy. Jedną z jej cech jest zaangażowanie w problemy natury ogólnej oraz bardzo często wyrażana wprost niechęć do kultury masowej. Kultura wysoka utożsamiana jest ze sztuką będącą wytworem artysty. Jej literatura (pisana lub drukowana) cieszy się szczególnym szacunkiem.
Jerzy Kisielewski, podkreśla, że słuchaczami Dwójki nie są tylko ludzie z wyższym wykształceniem. Jego zdaniem, Radio tworzone jest zarówno przez dziennikarzy i ludzi kultury, jak i przez samych słuchaczy, którzy wielokrotnie swoimi opowieściami i spostrzeżeniami w ogromny sposób wpływali na radiowe audycje.
Barbara Marcinik z Programu 3 Polskiego Radia uważa, że granica między kulturą wysoką i niską jest bardzo płynna i tak naprawdę nie wiadomo czy dany utwór należy do kultury wysokiej czy niskiej. Podała również szereg przykładów, że ludzie łączą kulturę wysoką i niską. W podsumowaniu stwierdziła, że podział ten już się przeżył i nie ma sensu.
W całym polskim radiu i telewizji istnieje tylko jeden kanał poświęcony promocji kultury wysokiej - jest to Program II Polskiego Radia.
PROCES UPOWSZECHNIANIA KULTURY WYSOKIEJ
Proces upowszechnienia kultury wysokiej nie jest zjawiskiem, które można dokładnie zdefiniować jako jednoznacznie korzystne lub niekorzystne. Jak zawsze znajdą się zwolennicy i przeciwnicy. Do zwolenników na pewno można będzie zaliczyć ludzi o niższym statusie materialnym, którzy z tego powodu mają utrudniony dostęp do kultury. Dzięki jej powszechnemu udostępnieniu, większa liczba ludzi będzie mogła zapoznać się z dorobkiem artystycznym danego kraju. Ale są i tacy, dla których umasowienie kultury to jej zagłada. Twierdzą oni, że w ten sposób kultura wysoka traci na elitarności. Jak widać, wszystko zależy od punktu widzenia.
Prezes Polskiego Radia, Krzysztof Czabański. - Polskie Radio ma pod tym względem bardzo bogate tradycje. Cały Program Drugi jest poświęcony tak zwanej „kulturze wysokiej” i to właśnie tam młodzi polscy kompozytorzy znajdują miejsce, do prezentowania swoich dzieł; miejsce, które tak trudno jest znaleźć na dzisiejszym skomercjalizowanym rynku mediów. My nie chcemy poddawać się komercji - dodaje.