CZĘŚĆ V

SPORT I WARTOŚCI OLIMPIJSKIE

Rozdział 3. Dylematy i perspektywy współczesnego olimpizmu.

Igrzyska olimpijskie to najważniejsze z igrzysk starogreckich, które odbywały się ku czci Zeusowi. Odbywały się od 776r. p.n.e. Co 4 lata w Olimpii i ta cykliczność została zachowana do dziś. Igrzyska olimpijskie ze względu na swą odwieczność i periodyzację, religijność i filozoficzność tworzą nowe zasady, przypominają stare wartości i obyczaje. Jednak poprzez upływający czas kreuje własne wartości i zasady postępowania, ale mimo to jak długi okres przyczynił się do zmian kulturowych. Pęd cywilizacyjny, odkrycia naukowe, nowe możliwości wprowadzą do teraźniejszego olimpizmu nowe perspektywy i wiele nowych dylematów. Sport jest związany z Międzynaodowym Komitetem Olimpijskim oraz z różnego rodzaju strukturami, instytucjami państwowymi, narodowymi, politycznymi czy ekonomicznymi. Igrzyska Olimpijskie są wyjątkowym faktem kulturowym, także podlegają nowym tendencjom charakterystycznym dla cywilizacji postmodernistyczne, czyli, że ma prawo posiadać swoje poglądy swój sposób na życie i nikt nie ma prawa tego ocenic w kategoriach moralnych

Autor jako dylematy, problemy współczesnego sportu wymienia i zwraca szczególną uwagę na patologie sportu, doping farmakologiczny, agresje kibiców, korupcje i kaperownictwo.

Patologia sportu stanowi istotne zagrożenie w igrzyskach olimpijskich. Jest to społeczne zagadnienie, na które zwracają uwagę socjolodzy, pedagodzy, psychologowie i filozofowie. Patologia sportu zostaje wcielana podczas pracy treningowej są to również zachowania jednostki lub grupy sportowców oraz sposoby funkcjonowania systemu sportowego, które sprzeczne są z wartościami olimpijskimi.

3.1. O patologiach sportu.

Jednym z ważnych zagadnień, na które zwracają uwagę zwłaszcza socjolodzy, psycholodzy, pedagodzy i filozofowie są patologie społeczne, ponieważ stanowią istotne zagrożenie dla igrzysk olimpijskich. Patologia życia sportowego różni się w sposób istotny od patologii społecznej w ogóle, z jednego zasadniczego powodu: otóż wartości społeczne są oparte przede wszystkim na przesłaniach o wydźwięku politycznym, ekonomicznym, ideologicznym, religijnym, rasowym itp. Zasady sportu światowego tu, bowiem mamy do czynienia ze zjawiskiem uniwersalizacji reguł i norm postępowania, charakterze etycznym i utylitarnym. Nad przestrzeganiem zasad czuwają międzynarodowe związki i zrzeszenia sportowe, a w wymiarze obyczajowym czynią to Międzynarodowy Komitet Fair Play, Europejska Komisja Fair Play.

U podstaw upowszechniających się coraz bardziej zachowań patologicznych leży zjawisko lekceważenia i nowożytnych zasad antropologii olimpijskiej, zalecający harmonijny rozwój ciała i ducha.

3.2. Doping farmakologiczny jako środek do sukcesu.

W USA w latach dwudziestych, wprowadzono prohibicję, która - mimo woli - doprowadziła do rozrostu przestępczości i alkoholizmu w społeczeństwie amerykańskim.

Próba ochrony zdrowia sportowców zawodzi , gdy szara strefa dopingowa się zrasta. Zakazany doping jest szczególnie groźny, gdy stosuja go osoby niefachowe, zawodnicy pozbawieni opieki medycznej. Szczególnie niepokojącym zjawiskiem jest podawanie w jawnej lub niejawnej formie zakazanych specyfików farmakologicznych dzieciom i młodzieży sportowej, nieświadomej ich ujemnych skutków. Przedstawiciele nauk o sporcie alarmują, że zjawisko „koksowania” rozszerza się. „Szpikować się” zaczynają osoby uprawiające sport amatorsko np. w ośrodkach kulturystycznych, fitness.

3.3./ 3.4. O korupcji i kaperownictwie. / Frustracje społeczne a agresja kibiców.

Sport na najwyższym poziomie przynosi duże zyski nie tylko zawodnikom i trenerom, ale i organizatorom imprez, producentom sprzętu itp. Dlatego wskazuje się szczególnie szkodliwe zjawisko korupcji oraz kaperownictwa.

Korupcja dotyczy przekupstwa sędziów i organizatorów imprez, a także trenerów i sportowców, stojących na drodze do sukcesu własnego zawodnika czy własnej drużyny. Jest to zjawisko naganne w sensie moralnym.

Kaperownictwo szczególnie dotkliwie uderza w uzdolnioną sportowo młodzież, która traktowana jest w sposób instrumentalny, nie bacząc na jej potrzeby edukacyjne i wychowawcze. „Wyrywa” się młode osoby z ich naturalnego środowiska szkolnego i rodzinnego, kusząc dużym profitem za postępy w sporcie. Kończy się to dla takiego osobnika najczęściej zaburzeniem świata, wartości i rodzinnych związków. Działacze, biznesmeni kierują się głównie własnym interesem, zyskiem dla siebie.

Szczególnie ważną rolę może odegrać edukacja moralna sportowca, nawiązująca do tradycyjnych-wywodzących się z helleńskiego i średniowiecznego etosu rycerskiego - zasad fair play.

Wychowanie olimpijskie powinno mieć charakter permanentny i powszechny, co wyeliminowałoby również opresję kibiców. Zdaniem filozofów i psychologów działania typu wprowadzaniem kart identyfikacyjnych i rejestrację chuliganów zabezpieczeniami pomiędzy sektorami kibiców nie są jednak odpowiednie i wystarczające.

3.5. Kryzysy ideologii ruchu olimpijskiego.

Historia ruchu olimpijskiego wciąż się rozwija, mimo, że na swojej drodze napotyka różne kryzysy i przeszkody. Problemy te pojawiły się już u progu igrzysk nowożytnych. Nawet wizje barona de Coubertina nie ustrzegły się ograniczeń obyczajowych swojej epoki jego założenia to:

• Zabronił udziału w zawodach sportowych kobietom, feministki upomniały się o swoje prawa i wygrały

• Sportem amatorskim winni się zajmować ludzie z wyższych sfer których stać na uprawianie sportu i którzy znają i cenią tradycję antyczną sportu, a nie wykorzystują sport dla pieniędzy i celów zarobkowych

• Zagrożenie dotyczyło zbyt silnego styku polityki z olimpizmem, zwalczania się bloków polityczno-ustrojowych (np. tragiczny atak terrorystów arabskich na sportowców izraelskich w wiosce olimpijskiej w Monachium, w 1972r.)

• Zagrożenie dotyczyło rasizmu, Republika Południowej Afryki przez długi czas nie uczestniczyła w igrzyskach olimpijskich, bo w kraju tam panował apartheid.

3.6. Zagubiony paradygmat - wartości autoteliczne.

• sport wyczynowy zatraci wartości autoteliczne

• sport wyczynowy stanie się jednym ze źródeł zarobkowania, w którym będą wyłącznie pracodawcy i pracobiorcy

• igrzyska olimpijskie okażą się świętem profesjonalistów

• tylko zwolennicy „sportu dla wszystkich” będą zajmować się sportem dla podniesienia sprawności fizycznej, dla eleganckiej sylwetki

---