12814 skanuj0008

Od autora

Prognozowanie międzynarodowe rozumiane jako prognozowanie stosunków międzynarodowych można ujmować co najmniej dwojako: jako prognozowani# działowe (przedmiotowe), nawiązujące do praktyki dydaktycznej (prognozowanie międzynarodowych stosunków politycznych, gospodarczych, wojskowych i kulturowych [społecznych]) oraz jako prognozowanie stosunków międzynarodowych ujętych możliwie najbardziej syntetycznie. W książce przyjmuję to drugie podejście. Sprowadza się ono do następujących tez.

Stosunki międzynarodowe są elementem stosunków międzyludzkich będących sferą realizacji potrzeb (interesów) jednostek zorganizowanych w mniej* szc lub większe grupy i korzystających ze swoich możliwości w całokształcie stosunków społecznych. Innymi słowy, stosunki międzyludzkie są to stosunki sił (możliwości) i interesów'. Głównymi uczestnikami stosunków międzynarodowych są jednostki polityczne (najczęściej państwa) jako terytorialnie zorganizowane zbiorowości ludzkie będące aktorem stosunków międzynarodowych, wyposażonym w zasoby, rozum i wolę realizacji swych odwiecznych celów, tzn. przetrwania (bezpieczeństwa) i rozwoju (bogactwa, siły). Można też dodać za R. Aronem—i chwały.

Stosunki między jednostkami politycznymi to również stosunki sił i interesów, które przyjmują trzy i tylko trzy formy: współpracy, walki i rywalizacji (nazwane tak na mocy konwencji terminologicznej). Najogólniej można powiedzieć, żc współpraca jest grą o sumie dodatniej (wszystkie zaangażowane strony odnoszą korzyści); walka grą o sumie ujemnej (wszystkie zaangażowane strony ponoszą straty); rywalizacja grą o sumie zerowej lub stałej (strata jednej strony jest korzyścią dnigia) strony, i odwrotnie).

Ujmowanie itoluiiltńw między narodowych jako stosunków sil wysuwa na czoło rozważań potęgę (til« t inlnmick politycznych, czyli /syntetyzowane