15688 ScannedImage 2

o których informacje nie są zbyt wiarygodne, zaliczanych jest do Inków „legendarnych”. Siódmy władca inkaski, Yabuar Huacac, rozpoczął pierwsze zorganizowane podboje, głównych obszarów wokół miasta Cuzco, które poprowadzili jego dwaj zdolni wodzowie: Mayta i Vicaquirao. Następca Hucacą Viracocha Inka, podporządkował ągjjie sąsiednie południowo-wschodnie szczepy: Caviną Canchi i Cana. W 1438 roku władzę objął syn Viracochy - Pachacuti Inka Yupanąui, który dokonał największych podbojów terytorialnych, tworząc imperium inkaskie. Władca rozgromił zagrażający Inkom szczep Chanca i rozpoczął podbój późniejszych prowincji - zajął m in. Viicabambę, Vilcas i Sarę, gdzie zbudował wiele miast, m.in. Vilcas i Huamangę, następnie Ćotapampę, Chiląue, Aogarę, Hnancę, Tarmę i inne¹, oraz podbił państwo Chimu. Dalsze podboje w imieniu władcy prowadził jego syn, Topa Inka, który opanował prowincje nadbrzeżne, przyłączając liczne szczepy zamieszkujące mim doliny: Chira, Piura, Viru, Chancay, T/imą następnie doliny od Nazca aż do Mała. Pachacuti zbudował w Tumbes potężna fortecę, która miała zabezpieczać państwo przed atakami okolicznych szczepów. Aby uniknąć rozruchów podbitych plemion przesiedlał mieszkańców z nowo podbitych obszarów na południe państwa, w okolice jeziora Tbicaca, północne prowincje zaś zasiedlał kolonistami z południa. Nawiązując do Manco Copacą zaprowadził sororat, czyli zwyczaj poślubiania przez władcę własnej siostry w cełu zachowania ^świętości boskiej krwi”.

Władca szerzył wśród podbitych plemion nową religię, zastępując rozpowszechniony u nich kult Księżyca kultem Słońca. Po śmierci Pachacutiego władzę przejął w 1471 roku Topa Inką, który kontynuował podboje ojca i przyłączył dalsze prowincje nadbrzeżne. W czasach jegD panowania wśród podbitych plemion Aymara w rejonie jeziora Titicaca wybuchła wielka rewoltą zapoczątkowana przez szczepy Colla i Łupacą wspierane przez szczepy Gmasuyo i Pacasą nie podbite jeszcze przez Inków. Władca pokonał buntownicze szczepy nad rzeką Desaguadero i zajął ostatecznie obszar boIiwijskiegD Aitipiano. Następnie podbił tereny na południe od jeziora Poopó, część terenów w Chile ( aż po Santiago) i Argentynie, docierając w pobliże obecnego miasta Constitntión, gdzie ustanowił granicę swego państwa. W czasach panowania syna Topy Inki - Huayny Capaca ( 1493 - 1525), imperium Inków przeżywało największy rozkwit. Capac kontynuował politykę ojca i rozszerzał granice państwą do którego włączył prowincje północne - Chachapoya i Moyapampą następnie część Ekwadoru z miastem Duito, które stało się drugą stolicą inkaską opanował także tereny wokół zatoki Guayaąuli.

2

1

Chinchayacochę, Huancapampę, Ayavaco i Calvo.