18857 skanowanie0080

wstaje, chwiejąc się, na spotkanie kusiciela... Opiera się, idąc w omdleniu, o ściany niskiej jaskini...

1 wtem — błyskawica rozdziera ulewę — i gwałtownym, piekielnym zygzakiem wpada w jamę, ryjąc się jednym z swych żądeł w pierś Skazanej...

Potężny grzmot — walą się głazy. Wali się na ciało Agni granitowe Mauzoleum...

Odrodzona piorunem, wytrzeźwiona w eterze — skąpana w Lecie wszechżycia — złotowłosa — ciem-nooka Agni płynie po Bezbrzeżach na skrzydłach Huraganu...

KRZYK

Jam dzieckiem ziemi! jam prochem ziemi! Krwawe mię matki zrodziło łono!

Ustami w jęku — dłońmi drżącemi Tuliła bryłę w ranach zrodzoną — Bezkształtną, ohydną bryłę!

Jam dzieckiem ziemi! jam tworem chwili!

Z życiem się moje wszczęło konanie!

Na szczętach ludzi, co dawniej żyli,

I z światów śmierci szlą na wiązanie Ból życia — strach — i bezsiłę...

Jam dzieckiem ziemi! Jam żądzy dzieckiem!

I czuję w piersi żądz miliony —

I brodzę we krwi w walce z zdradzieckim Wrogiem, co w serce wpił mi swe szpony — Pazury szyderstw — niewiary!

Jam dzieckiem ziemi! Jam marą falistą, Rozsnutą ponad bezdnią nicości...

W promieniach słońca barwną — złocistą — Szarą i zwiędłą w wzroku ciemności — Łkającą, jak łkają mary...

159