21348 Metoda struktur2

Tylko duże dźwijgi podnoszą te płyty i bloki.

W tym meczu gramy o zło I ty me [dal.

Tam ten koń ma bar dzo dłu gą grzy wę.

Któ ra z was trąjca A ga tę w ple cy?

To barjdzo stara i kru cha por ce la na.

Małjgo rzata trzyjma w dło ni pęk goź|dzi|ków.

Te ma le smy ki pso;cą na każ dym kro ku.

Na Pla cu Zgo dy bu dują no wy ho tel.

Grejta częs to krzyjczy na swo[ją suczjkę.

O tej po rze roku śli wy i grujsze mają już doj|rza|łe ojwo ce.

W śro dę o ni zdają eg za mi ny ma tu rai ne.

Kryjcha lejży na plajży i patjrzy na mojrze.

Kto z was trzy ma w rę|kach stejry?

Twoje ze szy ty kła dę na sto le.

Kto z was dob rze pły|wa i da le ko ska cze?

Daw|no te mu sta ły tu doimy, a tejraz zos ta ły po nich tyljko gru zy. To byjły la ta sła wy i chwa ły.

Nasz koń pry cha i staje dę ba.

Mój jamjnik jest jesz|cze młojdy i głupi.

Po daj mi grujby i dłu gi kij.

Mam u nich spo re dłu gi.

Kto stuka do naszej brajmy?

Z twarzy i z rąk scho dzi mi skó ra.

To są słoje na ma|ry nojwane grzyjby.

Wajsze blu zy mają z przo du skajzy.

Te potwory to smoki z bajki, którą rajzem czy ta my.

Te plijki prasy są pot|rzebjne do mojej pracy.

Tra wa pod na szy mi okjnajmi jest sta ra i wy dep ta na.