224 3

4. TURBINY PAROWE

Rys. 4.24. Charakterystyka statyczna regulatora prędkości obrotowej turbiny

synchronizujący M_s (moc synchronizująca P_s - wzór (8.6)) uniemożliwia dalsze zwiększenie prędkości obrotowej i wystąpi nowy stan równowagi przy częstotliwości f₂ (punkt 2), który jest wynikiem zrównoważenia procesów elektromagnetycznych (mocy P_e) i cieplnomechanicznych (mocy P_T). Ponieważ procesy elektromagnetyczne przebiegają zdecydowanie szybciej od procesów cieplnomechanicznych, punkt 2 praktycznie pokrywa się z punktem 2'.

Taki sposób regulacji, polegający na zmianie mocy wytwarzanej danego turbozespołu zgodnie z charakterystyką statyczną, dokonywany przez regulator prędkości obrotowej, nazywa się regulacją pierwotną

Układ regulacji prędkości turbiny jest zawsze wyposażony w urządzenie do zmiany prędkości obrotowej, zwane często synchronizatorem. Nastawnikiem 10 (rys. 4.23) można zmieniać prędkość obrotową: pokrętłem 11 przy turbinie lub zdalnie z nastawni elektrowni za pomocą małego silnika elektrycznego 12 bądź bezpośrednio, regulując ciśnienie oleju w układzie elektrohydraulicznym (rys. 4.25). Nastawnik powoduje trwałą zmianę punktu pracy regulatora - przesunięcie charakterystyki statycznej regulatora prędkości np. z charakterystyki I na charakterystykę 11 lub III - rysunek 4.24, przez przesunięcie położenia tulei 4 względem tłoczka 6 (rys. 4.23); jest to tzw. regulacja wtórna. Dzięki temu przy częstotliwości f turbina rozwija moc P_t lub P₃, czyli można zmieniać moc turbiny przy stałej prędkości obrotowej (częstotliwości). Z nastawnika prędkości obrotowej korzysta się podczas włączania generatora do sieci elektrycznej, daje on bowiem możliwość zmiany prędkości turbiny, a zatem zrównania częstotliwości napięcia generatora z częstotliwością napięcia sieci.

Przedstawione na rysunku 4.24 charakterystyki I-III są charakterystykami liniowymi. W rzeczywistości charakterystyki te celowo są formowane jako nieliniowe IV. Cechą charakterystyczną tej zależności jest stromy przebieg w zakresie biegu

224