238

23H VI. Fizykułizm

Dzięki temu może myśleć o swoim ciele nie tylko jako o czymś, co ma pewien udział w powstawaniu postrzeżeń. ale także jako o środku. za pośrednictwem którego nie tylko jego wrażenia i postrzeżenia, ale także jego przeżycia w ogólności stają się znane innym.

Wreszcie, skłonny jestem obecnie sądzić, że czynnikiem najistotniejszym ze wszystkich jest współ wy stępowanie przeżyć wszelkiego innego rodzaju z doznaniami cielesnymi. Rzadko jest tak. iż wyraźnie zwracamy uwagę na owe doznania, wydaje się jednak, że są one na ogół obecne tworząc względnie stałe tło dla bardziej wyrazistych elementów doświadczenia. I nawet w przypadkach, gdy naszym przeżyciom brak jest owego tła, pozostają one prawdopodobnie w relacji bezpośrednio lub pośrednio dostrzegalnej ciągłości z przeżyciami, które je posiadają. Niemniej, wątpię, by był to czynnik dostatecznie silny. by przypisywanie eiągu przeżyć konkretnemu ciału miało być zależne tylko od niego. Znaleźlibyśmy się w o wiele łatwiejszej sytuacji. gdybyśmy mogli po prostu przyjąć teorię emergentnego materializmu Broada. Jednak pytanie, co rozumie się przez powiedzenie, że jedno i to samo zdarzenie ma zarówno własności mentalne, jak fizyczne, nie doczekało się jeszcze zadowalającej odpowiedzi.

Filozofia Robina George’a Collingwooda

Poprzednikiem Gilberta Ryle a na katedrze metafizyki w Oksfordzie był Robin George Collingwood, który żył w latach 1889-1943. Z wyjątkiem okresu pierwszej wojny światowej, kiedy służył w sekcji wywiadu marynarki wojennej, znajdując jednak czas na opublikowanie w 1916 r. książki Religion and Philosophy, Collingwood spędził wszystkie lata swojej kariery zawodowej w Oksfordzie. Przez wiele lat był członkiem Pembroke College, a w 1935 r. został mianowany profesorem; zrezygnował z katedry w 1941 r. Collingwood był nie tylko filozofem; był również historykiem starożytności i archeologiem; specjalizowali się w dziejach rzymskiej Brytanii. Jak się przekonamy, prowadzone przezeń badania historyczne wywarły znaczny wpływ na jego poglądy na cele i metody filozofii.

Oprócz prac historycznych, wczesnej pracy poświęconej religii oraz krótkiej O uf linę of the Philosophy of Art, Collingwood opublikował za życia sześć książek, począwszy od pochodzącej z 1924 r. Speculum Mentis, aż po The New Leviathan z 1942 r., wśród których były także An Essay On Philosophical Method, opublikowany w 1933 r., The Principłes of Art z 1938 r.. An Autobiography z 1939 r., oraz An Essay in Metaphysics z 1940 r. Autobiografia Collingwooda jest w głównej mierze wykładem jego zasad historycznych i filozoficznych. Dwie inne książki zostały wydane pośmiertnie: The Idea of Naturę w 1945 r., a The Idea of History w 1946 r.; obie przygotował do druku uczeń Collingwooda. T. E. Knox. The Idea of Naturę została opublikowana z niewielkimi zmianami na podstawie rękopisu Collingwooda. The Idea of History wymagała poważniejszych prac edytorskich; do tego tomu włączono również siedem odrębnych esejów Col-