32123 skanuj0005 (414)

§ Zasada naukowości.

§ Zasada społeczno — polityczna,

§ 7asaA» dydaktyczno — psychologiczna.

§ Zasada wychowania.

§ Zasada doboru treści.

§ Zasada odznaczania dzieci robotniczo — chłopskich.

§ Zhlada socjalistycznego wychowania.

§ Zasada pracy grupowej.

Znaczenie zasad nauczania dla prawicowej organizacji procesu nauczania.

Zasady nauczania wynikają z analizy procesu nauczania - uczenia się gdyż w wyniku tej analizy wykrywa się prawidłowości dotyczące określonych zjawisk dydaktycznych oraz ukazuje wzajemne, a zarazem obiektywne zależności między składnikami w\w procesu (te składniki to uczeń, nauczyciel, materiał nauczania). Wg. Okonia po dokonaniu analizy procesu nauczania — uczenia się można by zaniechać formułowania zasad nauczania. Rozumując w ten sposób można powiedzieć że a pedagogowie, łaćrzy zdają sobie sprawę, iż wyniki uzyskiwane przez ucznia są zależne od stopnia jego aktywności umysłowej, zdają sobie sprawę z tego ±s przestrzeganie zasad nauczania jest konieczne dla poprawienia efektywności procesu nauczania — uczenia się. Na vAw aktywność umysłową ucznia ma wpływ -7a<tada świadomego i ahywnego udziału uczniów w procesie nauczania — uczenia się. Ci zaś którzy obserwowali efekty systematycznej i planowej pracy z pewnością docenią wagę Zasady systematyczności. Z kole: uświadomienie sobie faktu,'iż utrwalanie reakcji wywołanej przez dany bodziec zależy in.in. od częstotliwości skojarzeń łączących ją² ty¹¹¹ bodźcem, stanowi ważki argument na rzecz zasady trwałości zdobywanej -wiedzy. Oczywista jest konieczność wdrożenia uczniów do dostrzegania, formułowania i rozwiązywania różnorakich problemów teoretycznych i praktycznych, które niekiedy nawet znacznie wykraczają poza zakres realizowanego w szkole materiału, wiąże się z przestrzeganiem w pracy dydaktycznej zasady operatywności posiadanej wiedzy oraz ,zasaźtjTwiążZinia teorii z praktykij,

Metody nauczania. ’.

^NPojęcje_

Methcdcs gr. droga, sposób postępowania. Metoda nauczania to sposób pracy nauczyciela z uczniami-

uraożliwiający osiąganie celów kształcenia, inaczej mówiąc, wypróbowany układ czynności nauczycieli i uczniów

realizowanych świadomie w celu spowodowania założonych zmian w osobowości uczniów.

Kryteria doboru metod nauczania.    , ■

We współczesnym systemie dydaktycznym dobór metod nauczania zależy od celów, treści t zadań dydaktycznych oraz od wieku uczniów. Nie znaczy to jednak, że poszczególne grupy metod łub pojedyncze metody, należące do tych grup, trzeba wiązać rygorystycznie np. z określonymi fezami rozwoju psychofizycznego uczniów. Wynika stać. że kryteria doboru metod nauczania maja nie tyle charakter wykluczający, co raczej ukierunkowujący , że wskazują, tendencje główne, aczkolwiek nie jedyne. Dlatego też jednostronność w poługiwaniu sic metodami oglądowymi, słownym i czy praktycznymi nie zepcwrńa. dobrych wyników pracy dydaktycznej.

Różne klasyfikacje metod nauczania . ze względu na źródło wiedzy, słowne:

•    Opowiadanie polega na zaznajamianiu uczniów zocreślonyrni rzeczami i wydarzeniami w formie słownego opisu. Skuteczność tej metody zależy od tego, czy nauczyciel operuje słowami zrozumiałymi dla uczniów, a także od racjonalnego wiązania pokazu z objaśnieniami słownymi oraz— w klasach wyższych - z dyskusją Opowiadanie zastępuje obserwację naturalnych rzeczy i zjawisk oraz wdraża uczniów do słuchania ze zrozumieniem i zapamiętywania najważniejszych faktów. Opowiadanie odnosi się do przedstawienia za pomocą słów przebiegu zdarzeń, a więc tego co dzieje się w czasie, służy cno głównie uwydatnieniu dynamiki akcji.

■ Opis dotyczy na ogół charakterystyki cech, budowy, struktury rtp. Określonych rzeczy Lzn. tego, co jest względnie stałe. Opis służy do przedstawienia układów statycznych.

•    Wykład służy przekazywaniu uczniom ókreślcnydi informacji z zakresu nauk. ma cn pobudzać myśienis i

aktywizować je. Struktura wykładu jest systematyczna, a jego tok w wjększym stopniu podporządkowany rygorom logiki. Przedmiotem wykładu jest przeważnie opis złożonych układów rzeczy i procesów zachodzących między cym i procesami i rzeczami o charakterze przeważnie przyczynowo — skutkowym    .

•    Pogadanka różni się tym głównie od poprzednich metod że wymaga od uczniów nie tylko myślenia “za nauczycielem”, lecz zmusza także do samodzielnej pracy myślowej. Jaj istota polega na rozmowie nauczyciela z •uczniami, przy czym nauczyciel jest w tej rozmowie osobą kierującą: zmierzając do osiągnięcia znanego sobie celu. stawia uczniom pytania, na które oni z kolei udzielają odpowiedzi. W ten sposób kruk po kroku, uczniowie zdobywają wiedzę.

•    Dyskusja polega na wym ianie poglądów na określony temat. Aby skutecznie posługiwać się tą metodą należy uczniów przygotować do wymiany myśii zarówno w sensie merytorycznym, jak i formalnym.

- Praca z leksism jest jednym z ważniejszych sposobów poznawania, jak i utrwalania nowych wiadomości. Jest ^tQ także skuteczny sposób kontroli i oceny wyników samokształcenia.

Oglądowe: