39807 SNC00206

Aft. 45 Ustawa gospodarce

wiecr>*tcgo ł postanowień umowy i niezabudowania nieruchomości w określonym terminie), w sposób analogiczny do ustalenia terminu wnoszenia opłat zwykłych, nie uwzględnia całkowicie odrębnych podstaw prawnych obowiązku uiszczania tych opłat. Uiszczanie opłat rocznych zwykłych wynika z treści umowy, natomiast obowiązek uiszczania opłat rocznych dodatkowych powstaje na skutek wydania przez właściwy organ decyzji administracyjnej. Możliwość żądania od użytkownika wieczystego wnoszenia opłat dodatkowych powstanie dopiero wtedy, gdy decyzja sunie się ostateczna, tj. wtedy gdy użytkownik wieczysty me wniesie od niej odwołania w terminie 14 dni. lub wtedy, gdy organ drugiej instancji utrzyma decyzję w mocy . Przed upływem terminu do wniesienia odwołania decyzja nie ulega wykonaniu, wniesienie zaś odwołania w terminie wstrzymuje wykonanie decyzji- Zakończenie postępowania administracyjnego (w pierwszej lub drugiej instancji) nie musi nastąpić w roku. w którym bezskutecznie upłynął termin zagospodarowania nieruchomości. Jeżeli decyzja wymierzająca opłatę dodatkową stanie się ostateczna w tym samym roku, w którym upłynął termin zagospodarowania, to wówczas użytkownik wieczysty zobowiązany jest do uiszczenia opłaty we wskazanym przez omawiany przepis terminie. Jeżeli jednak decyzja uzyska walor ostateczności w roku następnym po roku. w którym upłynął termin zagospodarowania, obowiązek ponoszenia opłaty dodatkowej powstanie z dniem 1 stycznia roku następnego.

Żaku poburania    Art. 65.1. Nie pobiera się dodatkowych opłat rocznych

dodatkowych    _w razie:

opłat rocznych    |) _niewybudowania urządzeń infrastruktury technicznej na

obszarze, na którym nieruchomość gruntowa jest położona, jeżeli do wybudowania tych urządzeń był zobowiązany właściwy organ, a ich brak uniemożliwiałby korzystanie z obiektów, do których wybudowania został zobowiązany użytkownik wieczysty na podstawie umowy lub decyzji,

2) złożenia do właściwego organu wniosku o rozwiązanie umowy o oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się przepis art. 33 ust. 3.

I. Gminne zasoby nieruchomości powinny być wykorzystywane na cele rozwojowe gmin, a zwłaszcza na realizację budownictwa mieszkaniowego oraz związanych z tym budownictwem urządzeń infrastruktury technicznej. Z literalnego brzmienia przepisu można wywodzić, że organem zobowiązanym do wybudowana urządzeń umożliwiających użytkownikowi wieczystemu korzystanie z przyszłych obiektów jest zarząd gminy („właściwy organ" - art. 4 pkt 9). Omawiany przepis jednak nie określa formy, w jakiej właściwy organ mógłby

zostać zobowiązany do podjęcia inwestycji. W art. 62 ust. 1. określającym elementy umowy dotyczące sposobu i zagospodarowania nieruchomości, nie zastrzeżono, iż zobowiązanie użytkownika wieczystego do zagospodarowania nieruchomości w podanym terminie może nastąpić pod warunkiem wybudowania przez właściciela gruntu określonych urządzeń infrastruktury technicznej.

1 Jeżeli użytkownik wieczysty korzysta z nieruchomości w sposób sprzeczny i ustalonym w umowie, a w szczególności, jeżeli nie zabudował jej w ustalonym terminie, właściwy organ może żądać rozwiązania umowy- użytkowania wieczystego. W takiej sytuacji zwraca się pierwszą opłatę wniesioną z tytułu użytkowania wieczystego oraz sumę opłat rocznych wniesionych z tego tytułu za nie wykorzystany okres użytkowania wieczystego. Opłaty te podlegają waloryzacji (art. 33 ust 3).

Art 66. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się od po-    Przepisy stoso-

mednio do trwałego zarządu.    ^{wane do trwa,e}'

go zarządu nieruchomości

Decyzja o ustanowieniu trwałego zarządu powinna m.in. określać cel. na jaki nieruchomość została oddana w trwały zarząd oraz termin zagospodarowania nieruchomości. Jeżeli nieruchomość nie zostanie zagospodarowana zgodnie z decyzją o ustanowieniu trwałego zarządu, właściwy organ będzie mógł z urzędu wydać decyzję o wygaśnięciu trwałego zarządu. Wydanie fakultatywnej decyzji o wygaśnięciu trwałego zarządu może zostać poprzedzone nałożeniem na jednostkę organizacyjną obowiązku ponoszenia dodatkowych opłat rocznych, o których mowa w art. 63.

R o z d z i a ł 8. Ceny, opłaty i rozliczenia za nieruchomości

Art. 67.1. Cenę nieruchomości ustala się na podstawie jej    Ustalanie ceny

wartości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego.    nieruchomości

2. Przy sprzedaży nieruchomości w drodze przetargu stosuje się następujące zasady ustalania cen:

1)    cenę wywoławczą w pierwszym przetargu ustala się w wysokości nie niższej niż wartość nieruchomości,

2)    cenę wywoławczą w drugim przetargu można ustalić w wysokości niższej niż wartość nieruchomości, jednak nie niżej niż 50% tej wartości,

3)    cenę nieruchomości, którą jest obowiązany zapłacić jej nabywca, ustala się w wysokości ceny uzyskanej w wyniku przetargu,

4)    jeżeli przetargi nie przyniosły rezultatów, cenę nieruchomości ustala się w wysokości uzgodnionej z jej nabywcą.