35211 Strona148

W przypadku gdy do masy -Wprowadza się lepiszcze w postaci ' ciekłej (np. żywicę rozpuszczoną w rozpuszczalniku), należy to uczynić dopiero po starannym wymieszaniu stałych składników - (przez sita gęste i rzadkie). Masę z lepiszczem w postaci ciekłej miesza się ręcznie i ewentualnie jeden raz przeciera przez sito bardzo rzadkie. Podobnie miesza się masy suche z rozpuszczalnikami.

Istnieje również możliwość mieszania przez mechaniczne przecieranie materiałów przez sita (rys. 64). Mechaniczny mieszalnik sitowy posiada szczotki do przecierania masy przez sita, umieszczone na osi osadzonej mimośrodowo.

Przy mieszaniu mechanicznym obecność człowieka nie jest konieczna; stanowi to zaletę, gdyż czynność mieszania materiałów pirotechnicznych jest operacją niebezpieczną. Jednakże przy braku odpowiednich urządzeń — stosując sita z metali nie iskrzą-

cych, stoły gładkie i pokryte lino-I    _{t t} ^__3    leum, bez gwoździ stalowych oraz

Rys. 64. Mechaniczny mieszalnik sitowy:

1 — sito; 2 — szczotka;

3 — mimośród

Ilys. 6f>. Mieszalnik bębnowy

niki bębnowe (rys. 65). W .urządzeniach takich bęben jest wprowadzany w ruch obrotowy. Przy odpowiedniej prędkości ruchu obrotowego bębna materiał przesypuje się i w ten sposób ulega wymieszaniu. Prędkość ruchu obrotowego bębna powinna być tak

dobrana, aby materiał odpadał od jego ścian jeszcze przed osiągnięciem pułapu. Przy zbyt małej prędkości materiał bywa podnoszony na małą wysokość i zsuwa się bez mieszania. Przy zbyt wielkiej prędkości siła odśrodkowa przyciska materiał do ścian bębna tak mocno, że materiał nie odpada z nich nawet po osiągnięciu pułapu; w tym przypadku materiał również nie zostaje wymieszany.

W praktyce przyjmuje się, że najkorzystniej jest, gdy ilość obrotów bębna na minutę wynosi:

)/(/’

gdzie d oznacza średnicę bębna w metrach.

Szerokość bębna przyjmuje się mniejszą niż 1,5 średnicy. Niekiedy dla ułatwienia rozbicia mogących tworzyć się grudek, do masy dodaje się kule z twardego drewna o różnych wymiarach. Masa wraz z kulami powinna wypełnić nieco więcej niż '/a pojemności bębna. Po ukończonym mieszaniu kule oddziela się od masy.

Do mieszania mas pirotechnicznych stosuje się bębny drewniane, bębny drewniane wyłożone skórą lub bębny z metali nie iskrzących przy tarciu.

Połączenie bębna z silnikiem jest najczęściej pasowe, przy czym silnik napędowy umieszcza się na zewnątrz pomieszczenia, w którym znajduje się mieszalnik. Niekiedy bęben mieszalniczy napędza się pośrednio, umieszczając go na dwóch walkach (rys. 66), z których jeden jest luźny, a drugi napędowy.

Rys. 66. Bęben mieszalniczy z napędem poślednim umieszczony na

Rys. 67. Koryto ugnia-larki wyposażone w lo-paly-mieszadtu (widok z kóry)

dwóch walkach:

napędzający

1 — bęben; 2 — wałek

Mieszanie w ugniatarkach typu Werner a-P f e i-derera. Ugniatarka Wernera-Pfeiderera (rys. 67) jest wyposażona w dwie odpowiednio wygięte łopaty, obracające się w przeciwne strony w korycie o kształcie dwóch półcylindrów. Przy

297