4201

golnie tym ptakiem, pragnąć gó ucWonic od zagłady, okazy roślin, związanych 2 siedliskiem pardw (bagno, jak również zbadać i opracować naukowo jego życie pijanica, bażyna, torfowce i t. p.). Ponadto Sekcja i obyczaje. W marcu r. b. przy Towarzystwie Łowiec- Ochrony Pardwy będzie zaopatrywała w potrzebne kiem Ziem Wschodnich powstała Sekcja Ochrony okazy polskie muzea zoologiczne i gromadziła dla nich Pardwy, skupiająca najwybitniejszych znawców tej materjał naukowy, dotyczący tej drogiej sercu każdego zwierzyny. Zadaniem Sekcji jest przedewszystkiem:    naszego myśliwego białoskrzydłej mieszkanki mszarów.

zebranie jak najdokładniejszych danych, dotyczących    Lud białoruski zowie tego ptaka „perłą”. Ta

siedlisk i ilości pardw w Polsce, zbadanie lokalnych napozór nic nie znacząca nazwa tubylcza—dla myśli-warunków rozmnoży tego ptaka, Czynienie starań wego-poety i romantyka kryje w sobie głęboką sym-

0    skrócenie terminu polowań na pardwy, opracowanie bolikę. Perła, to cenny łup, zdobyty z ogromnym

1    wydanie obszernej, wyczerpującej monografji tej ^wysiłkiem przez odważnego nurka. Pardwa, to naj-zwierzyny, jakiej dotąd polska literatura łowiecka nie ęiifeze trofeum, upolowane z ciężkim, lecz jakże mi-posiada, wreszcie stworzenie małego muzeum, któreby łym trudem na bezkresnych, grzązkich mchach, w par-posiadało wypchane okazy pardw, ich jaja, gniazda, ńyćh wyziewach rozgrzanego błota i „bahunu”... I dla-jak również zdjęcia fotograficzne terenów pardwich tego właśnie pardwa jest perłą zwierzyny północnej

samych ptaków, oraz zielnik, zawierający typowe Wileńszczyzny.

JERZY DYLEWSKI

N aj pr akty czn i ej 5 zy wyże

i Jla K

/

resow

Irland, pointer, czy setter, niemiec gładko czy szorstko-włosy, gryfon, czy pudel-pointer; oto pytania, które wielokrotnie zadają sobie myśliwi, gdy im wypadnie polować na Kresach.

Odpowiedź nie jest taka prosta, jakby się wydawać mogło.

Co innego „Galicjak z Kongresowy”. Ten, polując po uprawnych polach przez 6 tygodni na kuropatwy, a rzadko pozwalając sobie na wypady w stronę Wschodu, gdzie młode cietrzewie i wypióry, bekasy i dubelty, kaczki, słonki i przepiórki, a „na Wileńszczyźnie” — pardwy nęcą miłośników polowania z psem,—ten zależnie od upodobania, wybiera pomiędzy rasami angielskiemi i nie popełnia większych pomyłek.

Inaczej jest z kresowcem.

Zacznijmy nie od psów, a od zwierzyny, na którą trzeba z psem polować. Nie jest sprawą drugorzędnego znaczenia zgubienie postrzelonego na toku głuszca. Prawda, zdarza się to b. rzadko, jeśli chodzi o dobrego myśliwego, nie strzelającego zbyt daleko, można powiedzieć, że się nie zdarza, ale gdyby ktoś miał pierwszorzędnie ułożonego „po niemiecku” psa, czy nie mógłby skorzystać zawsze z jego pomocy, jeśli nie w wyszukiwaniu postrzałka—głuszca, to poprostu przy wypadkowych strzałach do kaczorów, które przecież w przejazdach na toki zawsze się zdarzają? Kaczor też czasami tak spadnie, że go znaleźć nie można i to najczęściej wieczorem, gdy się stoi na słonkach, gdzieś przy uroczem bagienku, na które zakochane kaczki, szukając osobności, chętnie zapadają.

O dobrym aporterze, towarzyszącym na ciągach słonek nie warto się rozpisywać. Jego niezastąpione usługi są wszystkim dobrze znane.

Czy w temperaturze zbliżonej często do zera, czy w wodzie mającej ok. 4 st. C. każdy pies może pracować bez narażenia zdrowia?

Zdaje mi się, że odpowiedź twierdząca zwolenników pointera mogłaby przy próbach porównawczych narazić sporo psów tej rasy na ciężkie następstwa.

Są wyjątki, tak jak we wszystkich dziedzinach, ale mówimy o większości.

Lato. Lipiec. Polujemy na młode kaczki, bekasy, dubelty ze starym oczywiście, wypróbowanym i umocnionym w tresurze psem. Ostre trawy, szczególnie koszone, przy brzegach wód, gdzie trzcinę gęsto

42