47707 strona (243)

Ryt. 4.36. Elukltolerdpid w połączeniu z czynnym ćwiczeniem redresyjnym w leczeniu zespołu bólowego barku (wg llhersonal, (ryr. M. Cieśli kowbkd)

przerywając, podawania napięc ia. W trudniejszych przypadkac h zaleć a się samowspomaganie „wędrowania" palcami po drabince (tj. unoszenia ramienia) cJiugą lęką za pomocą dźwigni rozłożonej na bloczkach. Zabiegi powlar/a się .3 ta/y w tygodniu, po dwie godziny (pierwszy raz godzinę). Leczenie może trwać od kilku dni do kilku tygodni. Nie należy zalecać ćwiczeń w domu bez użycia elektroterapii. Powodują one nawroty obronnego przykurczu.

Zabieg ten można stosować także w hemiplegii, przy boleśnie przykurczonym barku w połączeniu z samowspomaganiem, w tym przypadku forsownym.

Jest to elektroterapia z czynnym ćwiczeniem rozciągającym przykurcze. Pacjent toleruje przy elektroterapii większy zakres ruchu niż w ćwiczeniach bez niej. Poprawa c zęsto występuje już po pierwszym zabiegu. Ruc homość zwiększa się przed ustępowaniem bólu.

4.15. Prądy średniej częstotliwości

Prądy te, zwane też prądami Ncmcca, który wprowadził je do medycyny, powstają na /asad/ie interferencji prądów doprowadzonych do tkanek w dwóch mezalez nych obwodach. Różnią się między sobą częstotliwością, lecz stosunkowo nieznacznie, od 1 do 150 Hz. Na przykład w jednym obwodzie występuje napięć ie o stałej c/ęslolliwości 3 000 Hz. w drugim o częstotliwości regulowanej, od 3 000 do 3 100 I łz. Stosuje się prądy o średniej częstotliwości, od 3 do 5 kHz.

Zjawisko interferencji występuje wtedy, gdy dwa rytmy nakładają się, c o powoduje, że sumując się, mogą się wzajemne wzmagać, kiedy trafiają na siebie te same fazy, lub osłabiać, kiedy spotykają się fazy przeciwne. Punkty maksymalnego wzmocnienia i maksymalnego zmniejszenia energii nazywamy węzłami interierem yjnymi.

Częstość węzłów interferencyjnyc h jest taka jak różnica częstości między inter ferującymi obwodami. Znaczy to np., że gdy użyjemy dwóch napięć elektrycznych, które się różnią częstością o 20 Hz (np. 3 000 i 3 020 Hz), to węzły wystąpią / częstością 20 Hz. Węzły te w zakresie od 10 do 100 Hz działają podobnie jak napięcia impulsowe małej częstotliwości, tj. działają przedwbólowo i pobudzają do skurczu mięśnie prążkowane.

W zabiegu tkanki są poddane jednocześnie wpływom prądów średniej częstości i wpływom impulsowym małej częstości. W sumie prądy te mają następujące cechy:

- mniej drażnią zakoric zenia c zuc iowe niż prądy impulsowe małej częstości, a więc są odczuwane przyjemniej i można podać je w większym natężeniu,

243