52875 PrepOrg cz I6

46 -

Poza tymi cechami określającymi przydatność związku jako środka suszącego bierze się pod uwagę brak aktywności chemicznej względem substancji suszonych, szczególnie gazów, cieczy i ciekłych roztworów ciał stałych, gdzie środek suszący styka się bezpośrednio z substancją. W tablicy 1.7 przedstawiono charakterystykę i zakres stosowania popularnych środków suszących.

1.7.1. Suszenie gazów

Obojętne chemicznie gazy suszy się przepuszczając je przez kwas siarkowy umieszczony w płuczce. Lepszy efekt suszenia osiąga się, jeżeli pęcherzyki gazu przechodzące przez kwas siarkowy są niewielkie. Efekt rozdrobnienia osiąga się stosując płuczki z płytką ze szkła spiekanego (rys. I.11b i o).

W kolumnie osuszającej (rys. 1.18), suszy się gazy za pomocą stałych środków suszących. Środek suszący używany do wypełnienia kolumny powinien byó granulowany lub też jeżeli jest py-listy, miesza się go z obojętną substancją stanowiącą "rusztowanie" (azbest, pumeks).

Bardzo dobry efekt suszenia gazów o niskiej temperaturze skraplania osiąga się przez wymra-żanie wody. Ilość mg pary wodnej w 1 dm³ wysuszonego przez wymrażanie gazu podaje tabela 1.8.

Tabela 1.8

Stopień wysuszania gazów przez wymrażanie

Rys. 1.18. Kolumna osuszająca do suszenia gazów stałym środkiem suszącym

Temperatura	Pozostałość mg HP0 3 *
wymrażanie °C	w 1 dnr gazu po Jego
	wymrożeniu
-21	0,045
-72	0,002
-194	1,6 x 10“^23

1.7*2. Suszenie cieczy

Ciecze suszy się podobnie jak gazy przez bezpośrednie zetknięcie z substancją osuszającą. Właściwie dobrany związek suszący wprowadza się do naczynia g oieczą, które szczelnie się zamyka. Zwykle, w praktyce laboratoryjnej nie jest znana ilość wody znajdującej się w substancji, którą należy wysuszyć, wobec czego obliczenie koniecznej ilości środka suszącego na podstawie jego pojemności suszenia jest niemożliwe. Dlatego też ilość