48477 OMiUP t1 Gorski 8

natomiast sprężanie dwustopniowe w cylindrze NC odbywa się wzdłuż wymienionej politropy jedynie na drodze 2-3, tzn. do momentu osiągnięcia ciśnienia pośredniego p , w którym rozpoczyna się wytłaczanie powietrza z cylindra poprzez zawory tłoczne. Objętość tego powietrza obrazuje odcinek 3—4 izobary p W przestrzeni szkodliwej cylindra pozostaje powietrze o objętości V_oI sprężone do ciśnienia p . Powietrze z cylindra NC dostaje się do chłodnicy międzystopnio-wej, gdzie jest ochładzane najczęściej wodą morską.

W zależności od końcowej temperatury chłodzenia międzystopniowego rozróżniamy chłodzenie pełne i niepełne. W pierwszym wypadku temperatura powietrza po opuszczeniu chłodnicy równa jest temperaturze końca procesu zasysania (temperatura odpowiadająca punktowi 2), w drugim wypadku — temperatura po ochłodzeniu jest wyższa od temperatury w punkcie 2. Objętość sprężanego powietrza zmniejsza się wraz z obniżeniem temperatury; przed ochłodzeniem powietrze o ciśnieniu p_p miało objętość wyrażoną odcinkiem 3-4, po ochłodzeniu objętość — w wypadku chłodzenia pełnego — zmalała do wartości przedstawionej odcinkiem 4-5.

Zasysanie powietrza do cylindra wysokiego ciśnienia (WC) odbywa się przy ciśnieniu p_p. Dzięki mniejszej średnicy cylindra zmniejszyła się również objętość szkodliwa w stopniu WC do wartości V_oI. Rozprężanie znajdującego się w przestrzeni V_oII powietrza o ciśnieniu p_t, pozostałego z poprzedniego cyklu pracy, przebiega wzdłuż krzywej 7-4, a zasysanie ochłodzonego powietrza z pierwszego stopnia — wzdłuż izobary 4-5.

W punkcie 5 tłok WC rozpoczyna drogę powrotną z WZE Sprężanie w drugim stopniu przebiega wzdłuż politropy 5-6, zaś wytłaczanie przy ciśnieniu p_t — wzdłuż izobary 6-7. Objętość wytłaczanego powietrza obrazuje odcinek 6-7.

Dzięki międzystopniowemu chłodzeniu sprężanie odbywa się według dwóch odcinków politrop 2-3 oraz 5-6 i zbliżone jest do najbardziej korzystnego sprężania izotermicznego (według krzywej 2-5-11). Gdyby do tych samych ciśnień p_s i p_t zastosowano zamiast sprężarki dwustopniowej sprężarkę jednostopniową o objętości skokowej V_sI i objętości szkodliwej V_oI, wówczas wartość końcowej temperatury sprężania wynosiłaby T₁₀ a nie T₆, zaś objętość powietrza zasysanego w czasie jednego cyklu pracy byłaby proporcjonalna do odcinka 9-2, a nie znacznie większa, jak to przedstawia odcinek 1-2. Zmniejszenie objętości zasysanego powietrza podyktowane jest koniecznością rozprężenia powietrza o ciśnieniu p_t/ w przestrzeni szkodliwej, wzdłuż krzywej 8-9. W przypadku użycia sprężarki jedno-stopniowej zastosowanie mniejszej przestrzeni szkodliwej o objętości, na przykład V_oII, jest ze względów konstrukcyjnych niemożliwe.

Zakreskowane pole 3-10-6-5-3 na rysunku 3.7 przedstawia wartość oszczędności zużycia mocy przy sprężaniu dwustopniowym w stosunku do mocy potrzebnej przy sprężaniu jednostopniowym w tym samym zakresie ciśnień. Należy jednak przy tym pamiętać, że od wartości zaoszczędzonej mocy należy dodatkowo odją^L moc potrzebną do przetoczenia przez chłodnicę międzystopniową wody chłodzącej powietrze, która to wartość nie jest uwidoczniona na rysunku 3.7.

208